Ο Victor Von Doom μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος κακός των κόμικς όλων των εποχών, ωστόσο κάθε φορά που εμφανίζεται στον κινηματογράφο, είναι απαίσια. Γιατί; Τι μπορεί να κάνει η Marvel για να το διορθώσει;
Ο Doctor Doom γεννήθηκε ως γιος μιας μάγισσας και ενός μικρού γιατρού του χωριού. Η μητέρα του πέθανε σε ένα περιστατικό που σχετίζεται με το Mephisto και ο πατέρας του πέθανε διαφεύγοντας από τη βία και την ευθύνη για ένα ατύχημα που δεν ήταν δικό του λάθος. Ο Doom έμεινε ορφανός αλλά αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την εξαιρετικά προηγμένη ευφυΐα του για να εξοπλίσει τον λαό του ενάντια στην καταπάτηση. Η ανατροφή και η φυσική του ιδιοφυΐα του επέτρεψαν να συνδυάσει την επιστήμη και τη μαγεία και να δημιουργήσει προηγμένα εργαλεία, όπλα και φυσικά, την χαρακτηριστική του πανοπλία. Ανιχνεύτηκε από ένα αμερικανικό πανεπιστήμιο, όπου γνώρισε και σχημάτισε ένα ξεχωριστό μίσος για τον Ριντ Ρίτσαρντς. Τελικά, επέστρεψε στην πατρίδα του τη Λετονία και την ανέλαβε. Από τη θέση της εξουσίας του, το να χρησιμοποιεί μυστικιστικές τέχνες και επιστημονικά θαύματα για να καταστρέψει τον Richards, να αρπάξει πόρους για τους ανθρώπους του και να ελέγξει το μέλλον της ανθρωπότητας έγινε η τυπική διαδικασία λειτουργίας του Doom.
Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Doctor Doom δεν κυκλοφόρησε ποτέ επίσημα, αλλά κυκλοφόρησε κάπως ευρέως με τη μορφή bootleg αντίγραφων. Η ταινία του Roger Corman του 1994 The Fantastic Four, ήταν μια προσπάθεια χαμηλού προϋπολογισμού για το υλικό που δημιουργήθηκε, ώστε ο εκτελεστικός παραγωγός Bernd Eichinger να μπορέσει να διατηρήσει τα δικαιώματα. Έτσι η ταινία έγινε για περίπου 1 εκατομμύριο δολάρια και γυρίστηκε σε λιγότερο από ένα μήνα. Αυτό ήταν σε μια εποχή πολύ πριν από τη δημοτικότητα των ταινιών που βασίζονται στα κόμικ της Marvel, καθιστώντας τις προοπτικές της ταινίας μακρινές. Η ταινία είναι κακή, αλλά ίσως η καλύτερη ταινία Fantastic Four, και ίσως η καλύτερη μετάφραση του Doctor Doom.
Ο Doom παρουσιάζεται ως φίλος του Richard, δουλεύοντας μαζί του στο επιστημονικό πείραμα που δίνει στους Τέσσερις τις δυνάμεις τους. Ο Doom θεωρείται νεκρός μετά το πείραμα, αλλά στην πραγματικότητα παραμορφώνεται, αναγκάζοντάς τον να τοποθετήσει μόνιμα την εικονική του μάσκα. Αυτή η ταινία περιλαμβάνει στην πραγματικότητα περισσότερες από τις μοναδικές πτυχές του χαρακτήρα από οποιαδήποτε άλλη προσαρμογή. Οι Fantastic Four πολεμούν το Doom στην πατρίδα του τη Λετονία, χρησιμοποιεί μια ποικιλία gadget και είναι ένας ισχυρός δικτάτορας. Η μεγαλύτερη αδυναμία της ερμηνείας του σε αυτή την προσαρμογή είναι το ίδιο πρόβλημα που τραβάει προς τα κάτω το υπόλοιπο της ταινίας. απλή έλλειψη χρόνου και χρημάτων. Ο Doom παλεύει να κουβαλήσει τη βαρύτητα που θα έπρεπε να κουμαντάρει όταν παίρνει περίπου 10 λεπτά οθόνης και πεθαίνει στην πρώτη του εμφάνιση. Το Doom θα πρέπει να είναι μια τεράστια απειλή, όχι ένας μεμονωμένος κακός της εβδομάδας.
Το σύστημα κατοχής δικαιωμάτων που είχε ως αποτέλεσμα στην ταινία του 1994 να λειτουργήσει πραγματικά, ο Άιχινγκερ παρήγαγε τις επόμενες δύο ταινίες Fantastic Four . Το 2005 Fantastic Four είναι μια μάλλον παρόμοια ιστορία με την ταινία του 1994, ουσιαστικά εξακολουθεί να είναι μια ιστορία προέλευσης για την ομάδα που χαρακτηρίζει τον Doom ως τον κύριο κακό. Στοιχεία αλλάζουν τριγύρω, τα περισσότερα από αυτά αδύναμες αποκλίσεις από το αρχικό υλικό. Το Doom του 2005 είναι Διευθύνων Σύμβουλος παρά δεσπότης και, αντί για κυριαρχία στην επιστήμη και τη μαγεία, οι δυνάμεις του έρχονται στο ίδιο κοσμικό γεγονός που εξουσιοδοτεί τους Τέσσερις. Το σώμα του αρχίζει να παράγει βιο-οργανικό μέταλλο και ελέγχει τον ηλεκτρισμό, κανένα από τα οποία δεν είναι ιδιαίτερο στην πηγή. Το πιο σημαντικό, αυτές οι αλλαγές δεν είναι απλώς διαφορετικές, είναι χειρότερες. Ο Doom είναι ένας μοναδικός χαρακτήρας. Το να τον βράζεις σε ένα βαρετό αρχέτυπο για να τον απλοποιήσεις καταστρέφει την έκκληση.
Το σίκουελ του 2007, Rise of the Silver Surfer, βάζει παραδόξως πτυχές των χαρακτήρων του Doom ξανά στη θέση τους. Ο Doom ξοδεύει μεγάλο μέρος αυτής της ταινίας στη Λετονία, κάνοντας διπλωματικές διευθετήσεις με τον αμερικανικό στρατό για να νικήσει τον Silver Surfer. Ο Doom κερδίζει πραγματικά το Power Cosmic από τον Surfer, καθιστώντας τον ουσιαστικά ασταμάτητο για μια στιγμή. Αυτή η ταινία είναι ένα απόλυτο χάος, αλλά η αποτυχία της να προσαρμόσει το Doom προέρχεται από τους μεταβαλλόμενους ρόλους του στην αφήγηση. Προσλαμβάνει τους Τέσσερις σε ένα σημείο, μετά τους προδίδει, ξαναπαίρνει τον ρόλο του ως κύριος ανταγωνιστής και εξακολουθεί να είναι ο λιγότερο σημαντικός χαρακτήρας της ταινίας. Το να βάλεις τον Doctor Doom στην ταινία, να του παραχωρήσεις το Power Cosmic και μετά να εστιάζεις σε μεγάλο βαθμό σε κάθε άλλη πτυχή της ταινίας είναι μια τεράστια χαμένη ευκαιρία.
Τέλος, το Fantastic Four του 2015, μια πλήρης καταστροφή. Ο Doom είναι αγνώριστος σε αυτήν την ταινία, τίποτα σχετικά με την πηγή κόμικ του δεν κάνει τη μετάβαση και ο χαρακτήρας θα έπρεπε να είχε μετονομαστεί. Αυτή ήταν μια από τις πιο χλευασμένες πτυχές της ταινίας. Ο Doom είναι ένας επιστήμονας που εκπαιδεύεται, ο οποίος, για άλλη μια φορά, θεωρείται νεκρός αφού ενταχθεί στους Τέσσερις στην αποστολή που ξεκλειδώνει τις δυνάμεις τους. Ο Doom απουσιάζει τότε για λίγο, κολλημένος στην εναλλακτική διάσταση της ταινίας. Τον φέρνουν πίσω στη Γη, μοιάζει κυρίως με έναν λαμπερό ακάλυπτο Εξολοθρευτή, όπου στη συνέχεια σκοτώνει αρκετούς επιστήμονες και επιστρέφει αμέσως. Οι Fantastic Four τον ακολουθούν και τον σκοτώνουν μέσα σε λίγες στιγμές. Αυτό είναι το τέλειο μάθημα για το τι δεν πρέπει να κάνετε με αυτόν τον χαρακτήρα, αφαιρώντας κάθε πτυχή που τον κάνει ξεχωριστό, δίνοντας καμία εστίαση στον χαρακτήρα και καταστρέφοντάς τον αμέσως.
Ο Doctor Doom είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας που απαιτεί προσοχή και του ανήκει κάθε ιστορία στην οποία εμφανίζεται. Οι προηγούμενες ταινίες Fantastic Four δίνουν έναν τέλειο οδικό χάρτη για το τι πρέπει να αποφύγετε όταν προσαρμόζετε τον απόλυτο εχθρό της πρώτης οικογένειας της Marvel.