Αυτές οι αξέχαστες τριλογίες ταινιών είναι από τις καλύτερες όλων των εποχών και έχουν αφήσει μια μόνιμη εντύπωση στο κοινό σε όλο τον κόσμο.

• Ταινίες: Mad Max (1979), Mad Max 2 (1981) & Mad Max Beyond Thunderdome (1985)
• Σκηνοθεσία: George Miller
• Ηθοποιοί: Mel Gibson, Max Fairchild, Bruce Spence, Joanne Samuel & Brendan Heath
• Πιο αδύναμη συμμετοχή: Mad Max Beyond Thunderdome (1985)

Όταν ο Μελ Γκίμπσον απέκτησε τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία Mad Max του 1979, ελάχιστοι γνώριζαν το όνομα του νεαρού ηθοποιού. Γρήγορα μπροστά μια δεκαετία περίπου όμως, και το παρατσούκλι του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη είχε γίνει ένα από τα μεγαλύτερα στο Χόλιγουντ. χάρη σε μεγάλο βαθμό στην επιτυχία της φανταστικής τριλογίας ταινιών μετα-αποκαλυπτικής του Τζορτζ Μίλερ.

Όταν το δούμε δίπλα-δίπλα με την επανεκκίνηση του 2015 με πρωταγωνιστή τον Tom Hardy, η αρχική τριλογία μπορεί να μην φαίνεται και τόσο ιδιαίτερη. Για την εποχή τους, ωστόσο, τα φανταστικά χορογραφημένα οδηγικά ακροβατικά ήταν απίστευτα εντυπωσιακά, όπως επίσης και τα ξερά και ερημικά σκηνικά πάνω στα οποία διαδραματίστηκαν και οι τρεις ταινίες.

Η τριλογία του Τζέρσεϊ

• Ταινίες: Clerks (1994), Mallrats (1995) & Chasing Amy (1997)
• Σκηνοθεσία: Kevin Smith
• Ηθοποιοί: Jason Mewes, Kevin Smith, Brian O’Halloran, Shannen Doherty & Ben Affleck
• Πιο αδύναμη συμμετοχή: Mallrats (1995)

Η τριλογία Jersey του Kevin Smith είναι λίγο διαφορετική, καθώς δεν υπάρχει πραγματικά μια γενική ιστορία που να συνδέει τις τρεις ταινίες. Αντίθετα, είναι οι εμβληματικοί χαρακτήρες του σκηνοθέτη Jay και Silent Bob που δένουν τα πάντα, αν και, ακόμη και τότε, το κάνουν με τον πιο χαλαρό δυνατό τρόπο.

Και οι τρεις ταινίες είναι απίστευτα διαφορετικές στον τόνο, με το εξελισσόμενο χιούμορ από ταινία σε ταινία αναμφισβήτητα ενδεικτικό της σταδιακής εξέλιξης του Smith ως σκηνοθέτη. Η αφηγηματική παραφωνία μπορεί να κάνει λίγο δύσκολο για τους θαυμαστές μιας ταινίας να απολαύσουν τις άλλες, αλλά η καθεμία έχει σίγουρα τα πλεονεκτήματά της ως αυτόνομη ταινία.

Όστιν Πάουερς

• Ταινίες: Austin Powers: International Man of Mystery (1997), Austin Powers: The Spy Who Shagged Me (1999) & Austin Powers στο Goldmember (2002)
• Σκηνοθεσία: Jay Roach
• Ηθοποιοί: Mike Myers, Seth Green, Elizabeth Hurley, Verne Troyer & Robert Wagner
• Πιο αδύναμη συμμετοχή: Austin Powers στο Goldmember (2002)

Παρόλο που ξεκίνησε τη ζωή ως μια ακόμη σειρά πλαστών ταινιών κατασκοπείας, το Austin Powers σημειώνει όλες τις σωστές νότες όσον αφορά την κωμωδία. Ο Mike Myers παραδίδει ένα ακόμη masterclass στο να παίξει πολλαπλούς ρόλους και υποστηρίζεται από ένα ισχυρό καστ υποστήριξης, όπως οι Seth Green και Will Ferrell.

Αν και οι ταινίες μπορεί να μην έχουν σπάσει κανένα ρεκόρ εισιτηρίων, τα παιχνιδιάρικα χτυπήματά τους στη βρετανική κουλτούρα έτυχαν εκπληκτικά καλής αποδοχής και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Οι γελοίες ιστορίες παρωδούν τέλεια και τον πιο εμβληματικό πράκτορα της πρώην αυτοκρατορίας και παρόλο που οι σκηνές δράσης δεν είναι τόσο εντυπωσιακές, ο ομώνυμος χαρακτήρας καταφέρνει με κάποιο τρόπο να είναι εξίσου ευγενικός.

Σιδερένιος Άνθρωπος

• Ταινίες: Iron Man (2008), Iron Man 2 (2010) & Iron Man 3 (2013)
• Σκηνοθέτες: Jon Favreau & Shane Black
• Ηθοποιοί: Robert Downey Jr., Gwyneth Paltrow, Don Cheadle, Jeff Bridges & Samuel L. Jackson
• Πιο αδύναμη συμμετοχή: Iron Man 2 (2010)

Η τριλογία του Iron Man απέδωσε δυναμικά στο box office και δεν ταίριαξε πολύ ούτε στους κριτικούς. Ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμά του, ωστόσο, ήταν ο τρόπος που ξεκίνησε με επιτυχία την πρώτη φάση του Marvel Cinematic Universe σε μια εποχή που η DC και η Sony ήταν καλά και πραγματικά πρωτοπόροι όσον αφορά τις διασκευές κόμικ.

Από όλους τους κύριους Avengers, λίγοι έχουν παίξει οπουδήποτε κοντά, όπως ο Iron Man. Ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ είναι ο τέλειος Τόνι Σταρκ και είναι η γοητεία και το χάρισμά του που βοήθησαν πραγματικά τις ταινίες να βρουν την επιτυχία τους. Ομολογουμένως, ο δεύτερος υπέφερε από κάποια νωχελική γραφή κατά καιρούς, αλλά, συνολικά, το Iron Man παραμένει μια από τις καλύτερες τριλογίες κόμικς όλων των εποχών.

Οι Πειρατές της Καραϊβικής

• Ταινίες: Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl (2003), Pirates of the Caribbean: Dead Man’s Chest (2006) & Pirates of the Caribbean: At World’s End (2007)
• Σκηνοθεσία: Γκορ Βερμπίνσκι
• Ηθοποιοί: Johnny Depp, Orlando Bloom, Keira Knightley, Geoffrey Rush & Jack Davenport
• Πιο αδύναμη συμμετοχή: Pirates of the Caribbean: At World’s End (2007)

Βασισμένο χαλαρά σε ένα αξιοθέατο του ομώνυμου θεματικού πάρκου, το αρχικό Pirates of the Caribbean έκανε τεράστια εντύπωση όταν βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2003. Στους Depp, Bloom και Knightley, πρόσφερε ένα από τα πιο συμπαθή κύρια καστ που συγκεντρώθηκαν ποτέ, και η χημεία μεταξύ των τριών ήταν εύκολο να εντοπιστεί στην οθόνη.

Και οι τρεις ηθοποιοί επέστρεψαν για τα δύο πρώτα σίκουελ της ταινίας, αν και τόσο ο Knightley όσο και ο Bloom αναπήδησαν πριν φτάσει η τέταρτη δόση της σειράς. Η απουσία τους ήταν σίγουρα αισθητή, αν και ήταν αναμφισβήτητα η έλλειψη της μαγείας του Gore Verbinski που έκανε πραγματικά τις επόμενες ταινίες Pirates of the Caribbean να αισθάνονται μέτριες.

Το Matrix

• Ταινίες: The Matrix (1999), The Matrix Reloaded (2003) & The Matrix Revolutions (2003)
• Σκηνοθέτες: Lana και Lilly Wachowski
• Ηθοποιοί: Keanu Reeves, Carrie-Anne Moss, Laurence Fishburne, Hugo Weaving & Jada Pinkett Smith
• Πιο αδύναμη είσοδος: The Matrix Revolutions (2003)

Ήταν τέτοια η αριστεία του The Matrix που θα ήταν πάντα δύσκολο για τις συνέχειές του να στοιβάζονται, και αυτό ήταν σίγουρα έτσι. Ωστόσο, όταν λαμβάνονται ως τριλογία, οι ταινίες διαθέτουν εξαιρετική ιστορία, φανταστικούς χαρακτήρες και μερικά από τα πιο όμορφα ειδικά εφέ που έχουν κοσμήσει ποτέ την ασημένια οθόνη.

Το ταξίδι του Neo από τον σκεπτικό προγραμματιστή στο “The One” είναι σπινθηροβόλο από την αρχή μέχρι το τέλος και οι σχέσεις που δημιουργεί στην πορεία βοηθούν πολύ σε αυτό. Ίσως το πιο ενδιαφέρον από αυτά είναι η συνεχιζόμενη αντιπαλότητά του με τον πράκτορα Σμιθ, τον οποίο υποδύεται με επιδεξιότητα ο Hugo Weaving. Η ίδια η πλοκή είναι επίσης ένα από τα καλύτερα του είδους sci-fi και οι Wachowski έκαναν εξαιρετική δουλειά για να το μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη.

Πεθαίνω δύσκολα

• Ταινίες: Die Hard (1988), Die Hard 2 (1990) & Die Hard with a Vengeance (1995)
• Σκηνοθεσία: John McTiernan & Renny Harlin
• Ηθοποιοί: Bruce Willis, Bonnie Bedelia, Reginald VelJohnson, William Atherton & Alan Rickman
• Πιο αδύναμη είσοδος: Die Hard with a Vengeance (1995)

Η δεκαετία του ογδόντα δημιούργησε μερικά φανταστικά franchise ταινιών δράσης, με τις Alien, The Terminator και Lethal Weapon να κάνουν το ντεμπούτο τους στη διάρκεια της δεκαετίας. Αν και μόνο για την απίστευτη πρώτη της είσοδο, η αρχική τριλογία Die Hard έχει αναμφισβήτητα το προβάδισμα έναντι των σύγχρονών της όσον αφορά την καθαρή, ανόθευτη δράση.

Ο John McClane είναι ένας από τους μεγαλύτερους κακούς όλων των εποχών και μερικές από τις γελοιότητες του είναι πραγματικά αξέχαστες. Αυτό επεκτείνεται και στις αλληλεπιδράσεις του με τους κακούς της σειράς, με τον ανταγωνισμό του με τον χαρακτήρα Hans Gruber του Alan Rickman να προσφέρει μερικές από τις καλύτερες στιγμές της τριλογίας. Όπως πολλοί ήρωες δράσης, έτσι και ο ΜακΚλέιν άρχισε να ξεμείνει από την ατμόσφαιρά του καθώς μεγάλωνε, αλλά αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι το Die Hard 2 και το Die Hard with a Vengeance έκαναν Δεν έχουν ακόμη τις στιγμές τους.

Επιστροφή στο μέλλον

• Ταινίες: Back to the Future (1985), Back to the Future Part II (1989) & Back to the Future Part III (1990)
• Σκηνοθεσία: Robert Zemeckis
• Ηθοποιοί: Michael J. Fox, Christopher Lloyd, Thomas F. Wilson, Lea Thompson & Crispin Glover
• Ασθενέστερη καταχώριση: Επιστροφή στο μέλλον Μέρος II (1989)

Η τριλογία Back to the Future είναι γεμάτη αξέχαστες στιγμές και καταφέρνει να βρει μια εξαιρετική ισορροπία μεταξύ κωμωδίας και δράματος. Η χημεία μεταξύ του Michael J. Fox και του Christopher Lloyd κάνει τη φιλία του Marty και του Doc να νιώθουν απίστευτα γνήσια, ενώ οι γελοίες και συχνά παράξενες γελοιότητες τους δεν είναι παρά μια χαρά.

Η τριλογία του ταξιδιού στο χρόνο περιλαμβάνει επίσης μια εξαιρετική ιστορία και ενσωματώνει επίσης πολλά θετικά μηνύματα. Όπως ο Doc Brown και ο DeLorean που ταξιδεύει στο χρόνο, ο Marty McFly είναι ένας από εκείνους τους χαρακτήρες που αφήνουν μια μόνιμη εντύπωση και η ενέργεια και ο ενθουσιασμός που φέρνει η Fox στον ρόλο κάνουν τις ταινίες τόσο διασκεδαστικές όσο και συναρπαστικές.

Το γυμνό όπλο

• Ταινίες: The Naked Gun: From the Files of Police Squad! (1988), The Naked Gun 2 1⁄2: The Smell of Fear (1991) & Naked Gun 33 1⁄3: The Final Insult (1994)
• Σκηνοθέτες: David Zucker & Peter Segal
• Ηθοποιοί: Leslie Nielsen, Priscilla Presley, O.J. Simpson, Ricardo Montalban & Robert Goulet
• Πιο αδύναμη συμμετοχή: Naked Gun 33 1⁄3: The Final Insult (1994)

Όποιος αναρωτιέται πώς να κάνει μια υπέροχη κωμωδία θα έκανε καλά να αφιερώσει λίγο χρόνο παρακολουθώντας την τριλογία Naked Gun. Η γραφή είναι εξαιρετική σε όλη τη διάρκεια και συμπληρώνει τέλεια τα κωμικά στυλ της αείμνηστης, σπουδαίας Leslie Nielsen. Ο ντετέκτιβ Frank Drebin κατά καιρούς επαναπροσδιορίζει τι σημαίνει να είσαι αστείος, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει την τέλεια παρωδία κλασικών αστυνομικών ταινιών.

Τα πάντα σχετικά με αυτές τις ταινίες είναι ανόητα και υπερβολικά, αλλά αυτό είναι αναμφισβήτητα που τις κάνει τόσο απολαυστικές. Σχεδόν κάθε άλλη γραμμή είναι κάποιου είδους αστείο και ενώ υπάρχουν ένα ή δύο κουκλάκια στο κλιπ, τα περισσότερα είναι σε θέση να χτυπήσουν καθαρά το σημάδι τους. Υπάρχει επίσης μεγάλη ποικιλία στο χιούμορ, με τα μονολεκτικά, τα υπονοούμενα και τη φυσική κωμωδία να συνδυάζονται τέλεια για να δημιουργήσουν μια τριλογία που διαρκεί ένα λεπτό.

Μπάτμαν

• Ταινίες: Batman Begins (2005), The Dark Knight (2008) & The Dark Knight Rises (2012)
• Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Νόλαν
• Ηθοποιοί: Christian Bale, Michael Cane, Aaron Eckhart, Morgan Freeman & Heath Ledger
• Πιο αδύναμη συμμετοχή: Batman Begins (2005)

Πολλοί άνθρωποι προσπάθησαν να φέρουν τον Batman στη μεγάλη οθόνη όλα αυτά τα χρόνια, αλλά κανένας δεν το έχει κάνει τόσο επιτυχημένα όσο ο Christopher Nolan. Αντί να κλίνει στις ιδιότητες του στρατοπέδου της σειράς όπως είχε κάνει πριν από αυτόν ο Tim Burton, ο Nolan επέλεξε μια σκοτεινή και σκληρή προσέγγιση και τα αποτελέσματα μιλούν πραγματικά από μόνα τους.

Μερικοί από τους καλύτερους κακούς του Batman όλων των εποχών εμφανίζονται σε όλη την τριλογία και ο καθένας είναι τόσο πιστευτός όσο και υπέροχος. Δεν αποτελεί έκπληξη, ίσως, ο Τζόκερ είναι αυτός που για άλλη μια φορά κλέβει την παράσταση, με την ερμηνεία του Χιθ Λέτζερ να λαμβάνει διθυραμβικές κριτικές από κοινό και κριτικούς. Ο Κρίστιαν Μπέιλ αξίζει επίσης ειδική μνεία, με τον ηθοποιό να παρέχει τις αναμφισβήτητα καλύτερες ερμηνείες του Μπάτμαν μέχρι σήμερα.

Indiana Jones

• Ταινίες: Raiders of the Lost Ark (1981), Indiana Jones and the Temple of Doom (1984) & Indiana Jones and the Last Crusade (1989)
• Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ
• Ηθοποιοί: Harrison Ford, Denholm Elliot, John Rhys-Davies, Karen Allen & Sean Connery
• Πιο αδύναμη είσοδος: Indiana Jones and the Temple of Doom (1984)

Σε σενάριο και σκηνοθεσία δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα του Χόλιγουντ, η αρχική τριλογία Indiana Jones ανέβασε τον πήχη όσον αφορά τις ταινίες δράσης-περιπέτειας. Τέσσερις δεκαετίες μετά το ντεμπούτο του στην οθόνη, ο Indy παραμένει ένας από τους πιο εμβληματικούς πρωταγωνιστές ταινιών όλων των εποχών και οι περιπέτειές του εξακολουθούν να είναι εξίσου απολαυστικές να παρακολουθούνται όπως ήταν στη δεκαετία του ογδόντα.

Οι ταινίες είναι γεμάτες αξέχαστες στιγμές. από την εμβληματική σκηνή του boulder dash μέχρι το γεύμα του μυαλού των πιθήκων που γυρίζει το στομάχι. Τα πρακτικά εφέ είναι επίσης εντυπωσιακά, ενώ η αριστουργηματική κινηματογράφηση κάνει εξαιρετική δουλειά για να αποτυπώσει το μυστήριο και το σασπένς που τόσο επιδέξια απλώνει η αφήγηση. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο όμως, οι ταινίες δεν παίρνουν ποτέ τον εαυτό τους πολύ στα σοβαρά και αυτό, με τη σειρά του, τις κάνει πολύ διασκεδαστικές.

Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών

• Ταινίες: The Fellowship of the Ring (2001), The Two Towers (2002) & The Return of the King (2003)
• Σκηνοθεσία: Peter Jackson
• Ηθοποιοί: Elijah Wood, Ian McKellen, Orlando Bloom, Viggo Mortensen & Christopher Lee
• Πιο αδύναμη συμμετοχή: The Fellowship of the Ring (2001)

Η προσαρμογή γραπτών έργων για τη μεγάλη οθόνη δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά ο Peter Jackson το έκανε να φαίνεται έτσι με την εξαιρετική τριλογία του Lord of the Rings. Ομολογουμένως, σίγουρα βοήθησε το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης δούλευε με τόσο φανταστικό πηγαίο υλικό, αλλά τα επιτεύγματά του – και του υπόλοιπου καστ και του συνεργείου – είναι ωστόσο απίστευτα εντυπωσιακά.

Κάθε μέλος της κοινότητας έχει τέλεια καστ και κάνει εξαιρετική δουλειά για να ζωντανέψει τους χαρακτήρες του. Ο ρυθμός είναι άψογος σε όλη την τριλογία, ακόμη και παρά τη γελοία του διάρκεια και κάθε σκηνή μάχης είναι υπέροχα χορογραφημένη. Ο Τζάκσον έκοψε μερικά πράγματα από τα βιβλία, αλλά είναι δύσκολο να υποστηρίξουμε ότι αυτός και η ομάδα του δεν ανταποκρίθηκαν στη δουλειά του Τόλκιν στο τέλος.

Η τριλογία των δολαρίων

• Ταινίες: A Fistful of Dollars (1964), For A Few Dollars More (1965) & The Good, the Bad and the Ugly (1966)
• Σκηνοθεσία: Sergio Leone
• Ηθοποιοί: Clint Eastwood, Mario Brega, Gian Maria Volonte, Lee Van Cleef & Marianne Koch
• Πιο αδύναμη συμμετοχή: Για λίγα δολάρια περισσότερα (1965)

Ενώ ο Κλιντ Ίστγουντ τυγχάνει πολλών επαίνων για τον ρόλο του ως ο άνθρωπος χωρίς όνομα, ο σκηνοθέτης Σέρτζιο Λεόνε αξίζει πολλά εύσημα για την επιτυχία όχι μόνο της τριλογίας Dollars, αλλά και για τη μετεωρική άνοδο της δημοτικότητας των Spaghetti Westerns. Πίσω στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα, πολλοί Αμερικανοί κριτικοί περιφρονούσαν το υποείδος, αλλά όλα άλλαξαν μετά την εμφάνιση του Leone.

Φυσικά, ο Eastwood έπαιξε επίσης καθοριστικό ρόλο σε αυτή την αλλαγή νοοτροπιών, προσφέροντας μερικές από τις καλύτερες παραστάσεις της μακράς και επιτυχημένης καριέρας του. Για τους λάτρεις των ταινιών γουέστερν, η τριλογία Dollars παραμένει βασική θέαση, με λίγες μόνο ταινίες να έχουν πλησιάσει στο να ταιριάζουν με την τελειότητά τους εδώ και μισό αιώνα και πλέον από την αρχική τους κυκλοφορία.

Πόλεμος των άστρων

• Ταινίες: Star Wars (1977), The Empire Strikes Back (1980) & Return of the Jedi (1983)
• Σκηνοθέτες: George Lucas, Irvin Kershner & Richard Marquand
• Ηθοποιοί: Mark Hamill, Harrison Ford, Carrie Fisher, Alec Guinness & Peter Cushing
• Πιο αδύναμη είσοδος: Return of the Jedi (1983)

Είναι λίγο τρελό να πιστεύει κανείς ότι το κινηματογραφικό σύμπαν του Star Wars αποτελείται πλέον από μια τριλογία τριλογιών καθώς και από αρκετές spin-off ταινίες και εκπομπές. Τούτου λεχθέντος, τίποτα δεν έχει κυκλοφορήσει από τότε που η αρχική τριλογία δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην υπεροχή της. Το ταξίδι του Λουκ είναι γεμάτο από συναρπαστικές ανατροπές και γεμάτο αξέχαστες στιγμές και χαρακτήρες μεγαλύτερους από τη ζωή από την αρχή μέχρι το τέλος.

Τα πρακτικά εφέ που χρησιμοποιήθηκαν σε όλη την τριλογία ήταν επαναστατικά για την εποχή τους και πολλά από αυτά διατηρούνται καλά ακόμα και σήμερα. Η ιστορία είναι επίσης το ίδιο απολαυστική όσο ποτέ, με τις τριλογίες prequel και sequel να τονίζουν πόσο ιδιαίτερες είναι πραγματικά οι πρωτότυπες ταινίες. Ο πολιτιστικός αντίκτυπος της τριλογίας έχει πλέον καλύψει πολλές γενιές και αναμφίβολα θα συνεχίσει να το κάνει όσο περνούν τα χρόνια.

Ο Νονός

• Ταινίες: The Godfather (1972), The Godfather Part II (1974) & The Godfather Part III (1990)
• Σκηνοθεσία: Φράνσις Φορντ Κόπολα
• Ηθοποιοί: Al Pacino, Diane Keaton, Robert Duvall, Marlon Brando & Robert De Niro
• Πιο αδύναμη συμμετοχή: The Godfather Part III (1990)

Η τριλογία Godfather του Φράνσις Φορντ Κόπολα είναι σχεδόν τέλεια από κάθε άποψη. Η ερμηνεία είναι απίστευτη, η ιστορία είναι μαγευτική και οι απίστευτα όμορφες συνθέσεις του Nino Rota παρέχουν την τέλεια συνοδεία στη θλιβερή πλοκή. Είναι επίσης μερικές από τις πιο αυθεντικές ταινίες οργανωμένου εγκλήματος που γυρίστηκαν ποτέ και έχουν εμπνεύσει αμέτρητους άλλους σκηνοθέτες και ηθοποιούς από την κυκλοφορία τους.

Η πρώτη ταινία κάνει θαυμάσια δουλειά εισάγοντας τους χαρακτήρες της ενώ ταυτόχρονα διευκολύνει τους θεατές στον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος. Η συνέχειά του το πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, ολοκληρώνοντας τη μεταμόρφωση του Michael από βετεράνο με ήπιους τρόπους σε εγκληματία εγκέφαλο και βασιλιά. Το Μέρος ΙΙΙ όντως ρίχνει λίγο την μπάλα, αλλά αυτό είναι ίσως περισσότερο το αποτέλεσμα των μεγάλων προσδοκιών που δημιουργούνται από την αριστεία των δύο πρώτων ταινιών παρά οτιδήποτε άλλο.