Sable moedigt ontspannen verkenning aan en afdwaalt vanaf de gebaande paden, maar wordt helaas door een paar te veel bugs naar beneden gesleept.

Sable zelf is een innemende hoofdrolspeler, met een soms wrang gevoel voor humor en een algemeen vriendelijk hart. Door middel van dialogen, die vaak de innerlijke gedachten van sable onthullen, leren spelers over haar hoop, angsten en onzekerheden. Ze is herkenbaar en begint, zoals veel van de mensen die in het spel zijn tegengekomen, meer dan alleen een personage van een videogamemarags die geprogrammeerde lijnen uitspuwt.

Terwijl ze van dorp naar dorp, Monument to Monument reist, ontmoet Sable specialisten die haar badges zullen geven bij het succesvol voltooien van taken voor hen. Zodra ze drie van een enkel type badge heeft verzameld, kan ze ze ruilen in een maskercaster, die haar in ruil daarvoor een masker voor die specialiteit zal geven. Op deze manier zal Sable de verschillende beroepen ervaren die voor haar beschikbaar zijn en haar helpen beslissen wat ze na het glijden zal worden. Ze verwerft ook het vermogen om te drijven in een soort magische zwaartekracht tartende bubbel die, samen met haar onmenselijke vaardigheid in klimmen, een integraal onderdeel van de gameplay vormt.

Op de dag dat Sable op haar reis op pad gaat, ontvangt ze een hoverbike, die (soms) komt wanneer gefluit voor en dient als haar primaire vervoermiddel in het uitgestrekte land van Midden. Een van de hoogtepunten van deze indie -game is de aanpassing. Er zijn niet alleen verschillende outfits en maskers om in-game te verdienen of te kopen, maar er zijn ook tal van upgrades voor de fiets van Sable, en op jacht deze is een zeer lonend deel van het spel. Hoewel het veranderen van kleding alleen een oppervlakkig effect heeft, beïnvloedt het ruilen van onderdelen op de hoverbike zijn snelheid, versnelling of handling.

Na het voltooien van de proloog gaat Sable op haar fiets en opent de uitgestrekte wereld van het spel op een aangrijpende manier voor haar die enigszins echo’s in het zonlicht stappen aan het begin van The Elder Scrolls 4: Oblivion of bekijken Het geheel van Midgar voor het eerst in Final Fantasy 7 . Het moment gaat vergezeld van een ontroerend nummer van Indie Rock Band Japans Breakfast, die de speler met succes inluidt naar wat een zeer leuk avontuur blijkt te zijn.

Het spelen van sable is als een grafische roman doorlopen, en de visuals zijn gemakkelijk een van de sterkste punten van de game. Het is een wonderbaarlijke, hoewel nogal lege wereldspelers verkennen. Er zijn uitgebreide winderige duinen, woestijnen gevuld met cactussen en buitenaardse planten en torenhoge mesa’s en pilaren. Een ding om in gedachten te houden is dat het felgekleurde spel dat in veel screenshots online wordt getoond, geen volledig nauwkeurige weerspiegeling is van het uiterlijk van de game. Er is een dag- en nachtcyclus in sable , en het lijkt ongeveer tweederde van de tijd een fase van de nacht te zijn. Zonder daglicht worden de kleuren van het spel gedempt en grijs en het grootste deel van het spel zal worden gespeeld met dat minder levendige kleurenpalet. Misschien is dit echter opzettelijk, omdat het de korte intermezzo’s van heldere kleuren veel meer gewaardeerd maakt, en sable is echt aangenaam om overdag naar te kijken.

Naast de vele positieven van het spel, lijdt sable helaas ook aan een aantal technische problemen. Niemand was belangrijk of spel, maar de bugs waren zo productief en constant dat ze onvermijdelijk schadelijk waren voor de algehele indruk die het spel had achtergelaten. sable had kunnen profiteren van nog een paar weken van bugfixing en polijsten.

Er waren te veel problemen om ze allemaal te noemen en hoewel ze niet constant gebeurden, werden de meerderheid meer dan eens aangetroffen binnen slechts de eerste 10 uur van gameplay. Button prompts willekeurig ophouden om weer te geven, zodat het niet altijd duidelijk was wanneer een object kon worden omgegaan. HUD -elementen zoals Autosave en Quest -pictogrammen zouden enkele minuten stoppen met verschijnen en dan zonder duidelijke reden opnieuw verschijnen. Menu’s zouden bevriezen en niet langer reageren op inputs, hetzij met een controller of toetsenbord. Soms zou dit zichzelf oplossen; Twee keer moest het spel worden verlaten om functionaliteit terug te krijgen. Dit was een van de weinige, waarschijnlijk gerelateerde problemen met het menu in het spel.

En toen hij werd opgeroepen, raakte Sable’s Hoverbike bij meerdere keren ondergronds of binnen muren vast te zitten. Eens werd het zelfs op een heuvelrug gevangen en draaide het een goede 20 seconden op en neer. Dat gaat niet eens in op de meer verwaarloosbare problemen zoals textuurflicking, mensen die eindeloos op hun plaats lopen, de camera knipt door muren en plafonds, objecten zonder botsing of sable komen af ​​en toe vast te zitten. En hoewel niet iedereen last zal hebben van typefouten of interpunctie fouten, werden die vaak genoeg gezien om af te leiden voor spelers die dat soort dingen opmerken.

Deze problemen zijn jammer omdat sable een opmerkelijk spel is dat normaal een hogere beoordeling zou rechtvaardigen. Maar de problemen, hoewel voor het grootste deel klein, werden met zo’n regelmaat aangetroffen dat ze niet over het hoofd kunnen worden gezien. Hopelijk zal Raw Fury deze hik snel repareren, omdat, zonder die fouten, sable echt een prachtige en minimalistische reis is door een open wereld die een genot is om te verkennen.

sable is beschikbaar op pc, Xbox One en Xbox -serie X/S. Game Rant kreeg een stoomcode voor deze review.