Aristoteles en Dante ontdekken de geheimen van het universum , die zijn wereldpremière maakte op het Toronto International Film Festival 2022 , is meer dan een queer coming-of-age drama. Het is een prachtige verkenning van culturele identiteit en generatietrauma. Het verhaal is rauw en ziekelijk lief omdat het twee tiener-Mexicaans-Amerikaanse jongens aan hun barsten botten ontleent, waardoor ze aan zichzelf, elkaar en de harde wereld om hen heen worden blootgesteld.

Gebaseerd op een bestsellerroman uit 2012 van Benjamin Alire Sáenz, wordt de film geregisseerd en aangepast door nieuwkomer Aitch Alberto, die trouw leidt met zorgvuldige gedachte en intentie. Kijkers ontmoeten voor het eerst Aristoteles Mendoza (Max Pelayo) en Dante Quintana (Reese Gonzales) in de zomer van 1987 in een gemeenschapszwembad, een jaar geplaagd door sociale onrust en radicale aids -activisme.

De twee band over hun filosofie-geïnspireerde namen en Dante biedt aan om een ​​worstelende Aristoteles te leren zwemmen. Terwijl ze een onmiddellijke match zijn, zijn het polaire tegenstellingen. Aristoteles reist door het leven in stilte en draagt ​​vurige woede rond terwijl Dante een wervelwind is van emoties en woorden. Hij loopt op blote voeten rond, reciteert hardop gedichten en zegt dingen als: “Ik ben gek op mijn ouders.”

Hun band versterkt door gebeurtenissen die als meanderend zouden worden beschouwd als Aristoteles en Dante niet zulke intrigerende karakters waren. Aristoteles is een eenling en heeft een stilte relatie met zijn vader en een verre met zijn moeder, beide gecrediteerd, deels aan zijn oudere broer die in de gevangenis zat voor een ernstige misdaad. Maar in plaats van de volwassenen te schilderen als ‘de slechte’, tonen ze hun liefde op de enige manier waarop ze weten hoe: mevrouw Mendoza haar zoon woorden van vriendelijkheid en warme maaltijden biedt, en de patriarch geeft verlangende blikken en lichte accenten. Dante pakt dit op als Aristoteles zich voor hem begint te openen en de andere tiener aanmoedigt om te onthouden dat ouders ook gewoon mensen zijn.

Dante schuifelt rond het huishouden van Mendoza en brengt bij zijn eerste bezoek een echt geschenk, een kunstboek van zijn ouders (die werken in onderwijs en psychologie). Hij nodigt Aristoteles uit om hem gezelschap te houden terwijl hij zijn kamer schoonmaakt en zich op een familiereis te voegen om sterren te gaan staren in de woestijn. Ze worden meteen goede vrienden.

Aangezien de film (en de roman) volledig wordt verteld door het gezichtspunt van Aristoteles, is vastgesteld dat de stillere tijd niet veel vrienden heeft, of nou ja, helemaal niet, vóór Dante, en terwijl Dante een meer extravert heeft En maternale persoonlijkheid noemt hij zelden de andere mensen met wie hij rondhangt, insinuerend dat hij net zo eenzaam zou kunnen zijn als de andere jongen.

Net zoals het plezier begint, wordt een sleutel in hun droomachtige zomer van vriendschap gegooid. Dante deelt dat zijn familie een jaar naar Chicago gaat. Aristoteles probeert het cool te spelen, maar het is duidelijk dat hij zich een beetje bummed voelt. De rest van de film vliegt voorbij. Er is een reünie, een auto -ongeluk, een aantal misleide romances, een ruzie (vakkundig versterkt voor het grote scherm), en een hartverscheurende misdaad, allemaal in combinatie met een einde dat kijkers zal laten zoals zij ook de geheimen van de universum.

In een gesprek met Alberto onthulde ze dat meer dan een uur van de film op de vloer van de snijruimte werd achtergelaten (wat vaak het geval is voor onafhankelijke films), maar fans van het boek zullen tevreden zijn door te weten dat al de beste stukjes zijn Er, samen met een paar creatieve vrijheden die het verhaal verrijken, in plaats van afbreuk te doen aan. Alberto demonstreert onbevreesd haar toewijding aan haar vak door haar speelfilmdebuut, levert momenten van stilte en stilte op, en filmische foto’s van de omliggende omgeving, gelegen aan de grens van Mexico en de Verenigde Staten, die ook een cruciale rol speelt in het schrijven van Sáenz.

Pelayo en Gonzales geven ernstige uitvoeringen die de veelzijdige problemen inkapselen waarmee beide jongens worden geconfronteerd. Pelayo belichaamt Aristoteles volledig en verbergt stilletjes zijn woede achter gebalde vuisten en gebogen schouders, die alleen lijken te ontspannen in de armen van zijn geliefden of in aanwezigheid van Dante. Gonzales draagt ​​Dante’s zachte aard en slaagt erin de 15-jarige -heid van zijn personage te behouden terwijl hij in lyrisch proza ​​en eigenaardigheden spreekt.

De film is een pure herinnering aan hoe het is om jong en verliefd te zijn, en de hardheid van een tiener zijn. Het heeft lessen voor alle leeftijden en hoewel zacht van aard, duikt duikt voor het drama en maakt plaats voor een emotionele en verkwikkende tonale verschuiving in de laatste handeling. De diverse cast en crew eren het bronmateriaal en begrijpen de unieke stem van het schrijven van Sáenz. Super fans, houd uit voor een gracieus paasei, zoals producent en 2013 audioboeklezer Lin-Manuel Miranda, verschijnt.

Aristoteles en Dante ontdekken de geheimen van het universum is momenteel op zoek naar distributie.