Οι ταινίες τρόμου δεν γίνονται συνήθως για παιδιά, αλλά αυτές οι ταινίες αποτελούν την εξαίρεση.

Το Scooby-Doo δεν θεωρείται παραδοσιακά ως franchise τρόμου. οι εκπομπές και οι ταινίες είναι ειλικρινή μυστήρια που μπορεί περιστασιακά να πετάξουν έξω ένα τρομακτικό σχέδιο πλάσματος ή μια ανατριχιαστική τοποθεσία. Ωστόσο, το Scooby-Doo On Zombie Island είναι διαφορετικό. Μια ταινία κινουμένων σχεδίων ειδικά σχεδιασμένη για την τηλεόραση, το Zombie Island παίζει με τους κλασικούς «άντρες με μάσκες» του franchise, αποκαλύπτοντας μια συναρπαστική υπερφυσική περιπέτεια που περιλαμβάνει έντονες και εκπληκτικές στιγμές.

Εκτός από τα συναρπαστικά παιδιά, ο γρήγορος ρυθμός του Scooby-Doo on Zombie Island, το κλασικό χιούμορ της Hanna-Barbera, το συγκλονιστικό soundtrack και το συναρπαστικό μυστήριο θα πρέπει επίσης να διασκεδάζουν τους ενήλικες.

Monster House (2006)

Μια ταινία κινουμένων σχεδίων με αριστουργηματικό τρόπο, το Monster House παίρνει την υπερβολική ιδέα ενός στοιχειωμένου κτιρίου και παρασύρεται μαζί του. Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία που αποτυπώνει την κραυγή-ταστική συγκίνηση του περπάτημα μέσα σε ένα στοιχειωμένο σπίτι που φαίνεται να σκοτώνει τους επισκέπτες του.

Το Monster House δεν πρέπει να απορριφθεί ως απλώς μια ξέφρενη βόλτα με τρενάκι, καθώς η ταινία έχει καλογραμμένες και συναισθηματικές αψίδες χαρακτήρων. Υπάρχουν και μερικά αστεία για τους γονείς.

Coraline (2009)

Διασκευασμένο από μια ιστορία του Neil Gaiman, ο ομώνυμος χαρακτήρας της Coraline μετακομίζει σε ένα νέο σπίτι και γνωρίζει ένα σωρό περίεργους γείτονες. Απομονωμένη από τους μακρινούς και πολυάσχολους γονείς της, η Coraline βρίσκει το δρόμο της προς μια εναλλακτική πραγματικότητα που, με την πρώτη ματιά, φαίνεται τέλεια. Φυσικά, είναι κάθε άλλο παρά.

Διαθέτοντας αποτελεσματικά κινούμενα σχέδια και έναν ανατριχιαστικό κύριο ανταγωνιστή, το Coraline είναι ένα συναρπαστικό ρολόι. Όσο τρομακτικές κι αν είναι πολλές από τις ιδέες της ταινίας, η Coraline εξισορροπεί τον τρόμο με μια υπερβολική ιδιοτροπία και δημιουργικότητα, δημιουργώντας ένα μείγμα που είναι μαγικό και στοιχειωμένο.

Beetlejuice (1988)

Η φιλμογραφία του Tim Burton είναι γεμάτη με γοτθικά αριστουργήματα που απολαμβάνουν τόσο σε οπτικό όσο και σε αφηγηματικό επίπεδο. Τα παιδιά πιθανότατα θα απολαύσουν τα Edward Scissorhands, Corpse Bride​​​​​, και Frakenweenie, αν και τα θέματα του πρώτου μπορεί να είναι ελαφρώς πολύ βαριά για πολύ μικρά παιδιά .

Επομένως, εάν ένας γονέας θέλει να μυήσει το παιδί του στον φανταστικό κόσμο του Tim Burton, τότε το Beetlejuice είναι το καλύτερο μέρος για να ξεκινήσετε. Είναι η οριστική παραγωγή «Halloween» του σκηνοθέτη, η οποία καυχιέται για ανόητα σκηνικά, έναν ασεβή πρωταγωνιστή και μολυσματική ενέργεια.

Tremors (1990)

Κάτι μεγάλο και αηδιαστικό κρύβεται κάτω από το βράχο της Νεβάδα και είναι έτοιμο για φαγητό. Το Tremors του Ron Underwood είναι μια αναδρομή στα χαρακτηριστικά των πλασμάτων από τη δεκαετία του ’50 και αξίζει περισσότερο να σταθεί δίπλα σε οποιονδήποτε από τους σπουδαίους της δεκαετίας.

Ένα παράδειγμα μιας ταινίας B που έγινε σωστά, το Tremors συνδυάζει τους εντυπωσιακούς τρόμους με δυνατούς χαρακτήρες, αιχμηρές κοροϊδίες και εξαιρετικά ειδικά εφέ. Επίσης, πρωταγωνιστεί ο Kevin Bacon. Υπάρχει κάτι άλλο που πραγματικά πρέπει να ειπωθεί;

Dracula (1931)

Η πρώτη ταινία Universal Classic Monsters, ο Dracula έθεσε τα πρότυπα για τους κινηματογραφικούς βρικόλακες και σπάνια έχει ξεπεραστεί. Ο υπνωτικός Κόμης του Μπέλα Λουγκόζι είναι σχεδόν σίγουρα ο βρικόλακας με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία του κινηματογράφου και η μαγνητική ερμηνεία του ηθοποιού έχει γεράσει παράλογα καλά. Η λαμπρότητα του Dracula ξεπερνά το Lugosi, καθώς η κινηματογράφηση και τα σκηνικά συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μια μοναδική και ελκυστική αισθητική.

Οι περισσότερες από τις ταινίες Universal Classic Monsters είναι καλές για παιδιά και ο Dracula χρησιμεύει ως το ιδανικό σημείο εισόδου σε αυτό το κομμάτι της ιστορίας του κινηματογράφου.

The Mummy (1999)

Μια σύγχρονη εκδοχή της ταινίας The Mummy του 1932, η έκδοση του 1999 μοιάζει περισσότερο με ταινία Indiana Jones παρά με ταινία Universal Classic Monsters. Μια ξέφρενη περιπέτεια, το The Mummy αφηγείται τη διαχρονική ιστορία μιας ομάδας «εξερευνητών» που ερευνούν έναν τάφο, αγνοώντας όλες τις προειδοποιήσεις σχετικά με τους κινδύνους που κρύβονται μέσα, διαβάζοντας μεθυσμένος από το The Black Book of the Dead και ξυπνώντας ένας θυμωμένος Imhotep με τη δύναμη να κάνει CG στο στόμα του.

Σε αντίθεση με τα σίκουελ με επίκεντρο τη δράση, το The Mummy του 1999 ενσωματώνει πλημμύρες τρόμου παντού, μαζί με πολύ χιούμορ. Αυτή η ταινία μπορεί να είναι λίγο πολύ έντονη για μικρότερα παιδιά, αλλά τα μεγαλύτερα παιδιά θα πρέπει να τη λατρέψουν.

Gremlins 2: The New Batch (1990)

Μην ξεγελιέστε από την ακαταμάχητη αξιολάτρευτη ομορφιά του Gizmo, το Gremlins του 1984 είναι μια τρομακτική βόλτα, πάρα πολύ για τα μικρά παιδιά. Ωστόσο, η συνέχεια είναι μια εντελώς άλλη ιστορία. Το Gremlins 2 μειώνει σημαντικά τα στοιχεία τρόμου του προκατόχου του, επιλέγοντας να δώσει έμφαση στην κωμωδία και στη βία σε στυλ κινουμένων σχεδίων. Διαδραματιζόμενος σε ένα κτίριο της Νέας Υόρκης, το Gizmo γεννά ένα πλήθος επικίνδυνων Gremlins, τα περισσότερα από τα οποία έρχονται με μοναδικές προσωπικότητες, σε αντίθεση με την πρώτη ταινία.

Το Gremlins 2 είναι ανόητο, υπερβολικό και αστείο. Δεν είναι τόσο αξιομνημόνευτο όσο το αρχικό Gremlins, αλλά η συνέχεια είναι ένα καλύτερο σημείο εισόδου για τα παιδιά που θέλουν να βυθίσουν τα δάχτυλα των ποδιών τους στον τρόμο.

Something Wicked This Way Comes (1983)

Η Disney πέρασε μια φάση στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Ο Μίκυ είχε ξαφνικά όρεξη για σκοτάδι, ή τουλάχιστον την εκδοχή της Disney για αυτό. Αυτή η υποτιμημένη περίοδος ευλόγησε τον κόσμο με τους Dragonslayer, Return to Oz, The Black Cauldron και The Watcher in the Woods, όλα αυτά δεν θα ήταν τρομερές επιλογές για το Halloween.

Ωστόσο, το απόκοσμο επίτευγμα της Disney είναι αναμφίβολα Κάτι κακό έτσι έρχεται. Ένα απόκοσμο καρναβάλι με επικεφαλής τον μυστηριώδη Mr. Dark κυλάει στην πόλη και σύντομα ακολουθεί η παραξενιά. Παιδιά και ενήλικες πρέπει να δουν αυτήν την ταινία.

Ernest Scared Stupid

Αυτή η ταινία για το Halloweenέχει πολλά περισσότερα να προσφέρει από έναν ξεκαρδιστικό τίτλο. Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Έρνεστ ότι δεν ζει μια πλήρη ζωή. Τελικά, ποιος άλλος μπορεί να ισχυριστεί ότι γνώρισε τον Άγιο Βασίλη, πήγε φυλακή και κατά λάθος ξύπνησε ένα Τρολ που είχε καταραστεί την οικογένειά του; Δεν αποτελεί έκπληξη το ότι το χιούμορ του Ernest Scared Stupid αποτελείται κυρίως από slapstick, ηχητικά εφέ και ο Jim Varney κλέβει την κάμερα. Αν και όχι για όλους, αυτές οι ταινίες έχουν μια συγκεκριμένη γοητεία που τις κάνει κινηματογραφικό comfort food.

Ίσως παραδόξως, το Ernest Scared Stupid διαλύει την κωμωδία του με μια χούφτα γνήσιες σκηνές τρόμου. Παρέχουν κάποιους τρόμους συμβατούς με τα παιδιά, που είναι δύσκολο να συναντηθούν στο είδος του τρόμου.