Το Steel Assault είναι βέβαιο ότι θα κάνει κάθε λάτρη των ρετρό παιχνιδιών να νοσταλγεί. Αν και έχει τα κυριότερα σημεία του, έχει και τις αδυναμίες του.

Η ρετρό-εμπνευσμένη τέχνη pixel σε αυτό το παιχνίδι είναι εμφανής από την κορυφή της εποχής των 16 bit. Τα κινούμενα σχέδια είναι εξίσου εκπληκτικά. Από τα ίδια τα γραφικά μέχρι τα σχέδια του εχθρού και των χαρακτήρων, το Steel Assault μοιάζει σαν να προέρχεται από τη δεκαετία του ’80 ή του ’90. Τα χρώματα είναι πολύ πιο έντονα στο παιχνίδι, επομένως είναι και πιο μοντέρνο.

Ένα από τα μεγαλύτερα σημεία είναι τα γιγάντια αφεντικά που συχνά καταλαμβάνουν την οθόνη. Μπορεί να είναι δύσκολα στην ήττα και μπορεί να ωθήσουν ορισμένους παίκτες στα απόλυτα όριά τους. Δύσκολο ή όχι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα σχέδια φαίνονται υπέροχα όμως.

Το χειρότερο: Δεν υπάρχει επιλογή πλήρους οθόνης

Υπάρχουν διάφορα φίλτρα στο παιχνίδι για να κάνουν το Steel Assault να μοιάζει με ρετρό τίτλο 16 bit. Υπάρχουν γραμμές CRT και ακόμη και μια προσομοίωση άποψης για να μοιάζει με μια παλιά τηλεόραση με σωλήνα. Η ενεργοποίηση αυτών των εφέ κάνει το παιχνίδι να φαίνεται θολό, επομένως συνιστάται να τα απενεργοποιήσετε.

Αυτό κάνει το Steel Assault να φαίνεται καλύτερο και είναι πολύ πιο εύκολο να δεις τι συμβαίνει. Το μειονέκτημα είναι ότι ακόμα και με όλες αυτές τις επιλογές απενεργοποιημένες, το παιχνίδι παρουσιάζεται μόνο σε αναλογία 4:3. Είναι κρίμα γιατί και πάλι, είναι ένας πραγματικός κοιταστής.

Καλύτερο: Grappling Hooks

Ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Taro, έχει δύο βασικές κινήσεις. Μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα μαστίγιο που κινείται με πλάσμα για να επιτεθεί στους εχθρούς και μπορεί να πυροβολήσει αγκίστρια. Αυτά τα άγκιστρα μπορούν να αγκιστρωθούν στα περισσότερα πράγματα στο περιβάλλον ή ακόμα και σε ορισμένα κινούμενα αντικείμενα.

Όταν οι παίκτες πετούν, υπάρχει μια ωραία αναπήδηση. Η εκμάθηση των σχοινιών είναι λίγο δύσκολη στην αρχή, αλλά σύντομα θα γίνει πιο φυσικό με την εξάσκηση. Αυτό είναι σίγουρα το μεγαλύτερο πράγμα που μπορούν να έχουν οι παίκτες στο Bionic Commando, κάτι που είναι θετικό.

Το χειρότερο: Όχι πολλά Power-ups

Το μαστίγιο και τα αγκίστρια είναι ένα από τα πιο δυνατά παιχνίδια. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλά τροφοδοτικά για να συνοδεύουν τον κύριο εξοπλισμό. Υπάρχουν σεντούκια σκορπισμένα σε κάθε επίπεδο με μόνο ένα από τα τρία πράγματα που περιέχονται μέσα. Υπάρχουν καρδιές για θεραπεία. Υπάρχει μια ασπίδα ενεργοποίησης που παρέχει μια προσωρινή ενίσχυση της άμυνας.

Στη συνέχεια, υπάρχει η ηλεκτρική ενεργοποίηση που προσθέτει μερικά ηλεκτρονικά βλήματα στο μαστίγιο του Taro για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Ένα καλό ρετρό παιχνίδι ή ένα μοντέρνο ανεξάρτητο παιχνίδι, ζει και αναπνέει με εντυπωσιακά power-ups και το Steel Assault απλώς λείπει. Θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιήσει κάποιο είδος ποδηλάτου ή μηχανικής στολή.

Καλύτερο: Επιλογές δυσκολίας

Δεν υπάρχουν ρυθμιζόμενες επιλογές προσβασιμότητας στο Steel Assault. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν καλά επίπεδα δυσκολίας που λειτουργούν εξίσου καλά. Δεν μπορούν να αλλάξουν εν κινήσει, αλλά δεν πειράζει. Υπάρχουν τέσσερις για να ξεκινήσετε μέσα στο παιχνίδι με το Very Easy να είναι σχεδόν κυριολεκτικά ένα cakewalk και το Expert να είναι εξίσου τιμωρητικό με μερικά από τα πιο σκληρά κλασικά. Αυτές οι λειτουργίες θα πρέπει να απευθύνονται σε όλους τους τύπους παικτών.

Το χειρότερο: Πολύ σύντομο

Η τιμή εκκίνησης για το Steel Assault είναι 15 $, που είναι κοντά σε πολλά indie παιχνίδια. Ακόμη και με αυτό το κόστος, ορισμένοι παίκτες μπορεί να απογοητευτούν από το γεγονός ότι το παιχνίδι μπορεί να νικηθεί σε περίπου τριάντα λεπτά. Αυτή είναι η πιο εύκολη ρύθμιση για να δώσει στους παίκτες μια καλύτερη ιδέα για τη βασική εμπειρία.

Σίγουρα θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για τις μεγαλύτερες δυσκολίες, αλλά ακόμη και στη λειτουργία Expert, ο χρόνος αυτός μπορεί να εκτείνεται μόνο σε μερικές ώρες. Για να σχηματίσετε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα, υπάρχουν μόνο πέντε επίπεδα. Είναι καλά τριάντα λεπτά, αλλά και πάλι, μπορεί να μην είναι αρκετά για όλους.

Καλύτερο: Ποικιλία Καλού Επιπέδου

Η θετική πλευρά των πέντε σταδίων είναι ότι κάθε ένα από αυτά είναι ποικίλο. Οι πέντε βασικές διαδραματίζονται σε διαφορετικούς τύπους επιπέδων από μια ερειπωμένη πόλη έως μια ζωντανή ζούγκλα. Τα επιμέρους στάδια αλλάζουν και όψη.

Το δεύτερο επίπεδο, η προαναφερθείσα ζούγκλα, ξεκινάει για μια ωραία περιπέτεια στο ποτάμι πριν πάρει τελικά φωτιά. Οι indie προγραμματιστές έκαναν πολλά για να ξεχωρίσουν αυτά τα στάδια. Συνολικά είναι καλά σχεδιασμένα από άποψη παιχνιδιού και από άποψη τέχνης.

Το χειρότερο: Χωρίς φροντιστήριο ή πρόσθετα

Αν το παιχνίδι ήταν τριάντα λεπτά αλλά ήταν γεμάτο με έξτρα, αυτό θα ήταν ένα πράγμα. Δεν υπάρχουν επιπλέον όμως. Η μόνη αξία επανάληψης για τους παίκτες στη συνέχεια είναι να δοκιμάσουν κάθε δυσκολία μόνο και μόνο για αυτο-ικανοποίηση. Το Steel Assault δεν έχει καν βαθμολογικό πίνακα.

Είναι άλλο πράγμα να προειδοποιούμε ορισμένους παίκτες να απομακρυνθούν από την εμπειρία. Το Steel Assault θα μπορούσε να έχει επωφεληθεί από τυπικά χαρακτηριστικά ρετρό παιχνιδιών, όπως μια γκαλερί τέχνης, μια λειτουργία boss rush ή ακόμα και ένα σεμινάριο. Ίσως αυτά τα πράγματα να διορθωθούν μέσω μελλοντικών ενημερώσεων.

Το Steel Assaultκυκλοφόρησε στις 28 Σεπτεμβρίου 2021 και είναι διαθέσιμο σε PC και Switch.