Υπάρχουν λίγοι θρύλοι των σύγχρονων ταινιών τρόμου εκεί έξω που είναι σαν Pinhead από το Hellraiser, αλλά τι είναι πραγματικά και από πού προέρχεται;
Το Man-Monster που τελικά θα γίνει ο Pinhead ξεκίνησε στην πρώτη ταινία Hellraiser . Επειδή έγινε ο άνθρωπος με τις βελόνες στο πρόσωπό του, ήταν γνωστός ως Elliott Spencer. Ήταν βρετανός καπετάνιος στις ένοπλες δυνάμεις μια φορά κι έναν καιρό, που απογοητεύτηκε από τη ζωή και την ανθρωπότητα κατά τη διάρκεια των εμπειριών του κατά τη διάρκεια του Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτή η απογοήτευση τον οδήγησε να καλέσει μια δαιμονική φυλή γνωστή ως Cenobites.
Αυτή η συγκεκριμένη ομάδα τέρατα είναι άνθρωποι που κάποτε ήταν σχετικά φυσιολογικοί μέχρι να πεθάνουν και πήγαν στην κόλαση. Μόλις εκεί, αφιέρωσαν τη μετά θάνατον ζωή τους στον πόνο και τον σαμασοχισμό. Μόλις ο Spencer ήταν σε θέση να καλέσει την ομάδα σε αυτόν, ήταν σε θέση να γίνει ένας από αυτούς. Σε κάποιο σημείο, έγινε επίσης γνωστός ως ιερέας κόλασης και έγινε ηγέτης των Κεμπίτων. Υπάρχει ακόμη και κάποια γνώση πίσω από το ρόλο του Pinhead’s Hell Priest. Μερικοί από τους κανόνες που δημιουργήθηκαν τόσο στις ταινίες Hellraiser όσο και στα συνοδευτικά κόμικς υποδηλώνουν ότι ο Spencer δεν ήταν ο πρώτος ιερέας κόλασης. Μπορεί επίσης να μην είναι ο τελευταίος. Εάν αποφασίσει ποτέ να εγκαταλείψει τους Cenobites ή να καταστραφεί κατά κάποιο τρόπο, θα υπάρξει ένας άλλος ιερέας κόλασης για να πάρει τη θέση του.
Pinhead μέσα από τα χρόνια
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι, σε αντίθεση με τον Jason ή τον Freddy, ο Pinhead δεν είναι πραγματικά το όνομα του τέρατος. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν γνωστός από αυτό το μνημείο για αρκετό καιρό. Στο πρώτο Hellraiser , δεν είχε πραγματικά ένα όνομα, ή τουλάχιστον δεν λέγεται πραγματικά με τρόπο που να πιάστηκε με τους οπαδούς της ταινίας. Στην πραγματικότητα, με τα χρόνια, έχει περάσει από διάφορα ονόματα, όλα έρχονται πριν από αυτό που πραγματικά έχει κολλήσει με το κοινό που βλέπει. Εκτός από τον Spencer, που δεν είναι γνωστό στους περισσότερους από τους χαρακτήρες στις ταινίες, έφερε το όνομα του Hell Priest. Έχει επίσης αναφερθεί απλώς ως μόλυβδος Cenobite, καθώς και ο Πάπας της κόλασης, ο μηχανικός, και ίσως το πιο … ψύχραιμο όνομα που έχει περάσει είναι ο κρύος άνθρωπος.
Δεν ήταν μέχρι την τρίτη ταινία Hellraiser ότι ο χαρακτήρας κλήθηκε επίσημα από τον Pinhead. Υπήρχαν κάποιες προφητείες που ο Clive Barker και οι υπόλοιποι άνθρωποι πίσω από τις ταινίες αγκαλιάζονταν το όνομα που οι οπαδοί της σειράς είχαν ήδη ονομάσει. Ήταν δύσκολο να μην κερδίσει το όνομα, λαμβάνοντας υπόψη την εμφάνισή του. Πολύ ειλικρινά, ο άνθρωπος έμοιαζε σαν να είχε ένα μαξιλάρι στην κορυφή αυτού του λαιμού. Δεν βοήθησε όχι μόνο ότι είχε βελόνες που έσπασαν από αυτό που φαινόταν σαν κάθε ίντσα του προσώπου του, αλλά υπήρχαν και γραμμές που τραβήχτηκαν στο δέρμα του. Ή μάλλον, ήταν σκαλισμένοι στο δέρμα του. Δεν ήταν πολύ ένα άλμα για τους οπαδούς των ταινιών να τον αποκαλούν Pinhead, ειδικά θεωρώντας ότι οι ταινίες δεν του έδωσαν πραγματικά ένα όνομα που θα μπορούσε να κολλήσει πολύ εύκολα.
Ενώ ο Pinhead αναφέρεται για πρώτη φορά ως Pinhead στο Hellraiser 2 στις πιστώσεις, το Hellraiser 3 είναι όταν άρχισε επίσημα να πηγαίνει με αυτό τα ενδεχόμενα θύματά του. Αργότερα ιδρύθηκε από τον Barker ότι η δαιμονική παρουσία που σκέφτηκε τον εαυτό του ως ιερέα Hell δεν άρεσε πραγματικά το ψευδώνυμο. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλά βιβλία και κόμικς που έπρεπε να ακολουθήσουν το franchise της ταινίας που έδειξε ότι το πλάσμα είναι αρκετά θυμωμένο όποτε κάποιος τον ανέφερε με το όνομα. Δεν πρέπει να εκπλήσσει κανείς ότι ο Pinhead αποδείχθηκε κάποιος ότι δεν ήταν έξυπνος με θυμό.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα για έναν από τους μεγαλύτερους κακούς σε ταινίες Horror είναι ότι δεν ήταν το ίδιο είδος μη εξαργυρώσιμης τέρας που ήταν τόσοι άλλοι κακοποιοί της ημέρας. Σε ένα σημείο, ο άνθρωπος που κάποτε ήταν ο Elliot Spencer βρίσκει ξανά την ανθρωπιά του. Μετά από χρόνια που οδηγούσαν τους Cenobites, ο Pinhead είχε γίνει ως επί το πλείστον ένα σκληρό και καταστροφικό πλάσμα, αλλά παίρνει την ψυχή του πίσω σε ένα σημείο. Αυτή η συγκεκριμένη στροφή του επιτρέπει να δείξει για άλλη μια φορά ότι υπάρχει ένα κομμάτι διαχωρισμού μεταξύ του χαρακτήρα και τόσα πολλά άλλα δημοφιλή “μεγάλα bads” αυτής της εποχής.