Assassin’s Creed viert dit jaar zijn 15e verjaardag, waarbij veel fans denken dat Ubisoft een AC1 Remake plaagt onthulling voor september. Dit is een opwindend vooruitzicht, en het is misschien meer omdat het fans terug zou brengen naar meer klassieke actie-avontuurspellen-als het goed opnieuw werd gemaakt en bijgewerkt. Wat op dit moment interessant is, is hoe deze viering aansluit bij de geschiedenis van vermoeidheid van de franchise.

Franchise -vermoeidheid is een begrijpelijke factor in alles wat zo lang duurt. Ondanks het grote succes van de MCU, hebben velen zich waarschijnlijk overspoeld en opgebrand door de constante instroom van inhoud. Soms duurt franchise -vermoeidheid enkele dagen, een paar weken, misschien een paar maanden of mogelijk zelfs langer. Voor Assassin’s Creed is het vermeldenswaard dat het twee grote spreuken van franchise -vermoeidheid lijkt te hebben doorgemaakt.

Assassin’s Creed en de eerste golf van franchise -vermoeidheid

De eerste golf van franchise -vermoeidheid heeft een vrij duidelijke indicator: Assassin’s Creed Origins . Ubisoft moest de actie-avontuurformule wijzigen na de rampzalige lancering van AC Unity (die sindsdien honderdvoudig is verbeterd) en de meer gemiddelde AC Syndicate lancering. Realiserend hoe wijdverbreid de franchise -vermoeidheid kreeg, was het logisch om de inhoud uit te breiden naar een meer populair genre. Hoewel sommigen nog steeds de voorkeur geven aan de oudere games, is het begrijpelijk dat Ubisoft zich realiseerde dat het iets moest veranderen.

De oudere spellen zijn echter geliefd en om een ​​goede reden, echter. De Ezio -trilogie definieert nog steeds de franchise, de Kenway -verhalen gaven fans unieke invalshoeken, en latere games verdubbelden de Parkour -elementen en probeerden nieuwe dingen, zoals AC Syndicate ’s dubbele protagonisten. Maar er is een dunne lijn tussen huidige, geliefde klassiekers, de releases in hun tijd en de franchise -vermoeidheid verstrikt in jaarlijkse releases.

Het weggaan van geannualiseerde releases was absoluut een slimme zet, omdat de tijd de vermoeidheid van de franchise zou moeten laten verzwakken. Het is iets dat velen willen zien met sportgames, en het is logisch gezien het feit dat de release van 2007 en AC Syndicate van 2015, slechts één jaar (2008), tussen AC1 , slechts één jaar (2008) zag geen Assassin’s Creed game. Tot nu toe heeft de franchise nu 2016, 2019, 2021 en misschien zelfs 2022 overgeslagen.

Assassin’s Creed Valhalla en de tweede golf van franchise -vermoeidheid

Desondanks lijkt het erop dat de tweede golf van franchise -vermoeidheid eerder kwam. Hoewel 2007-2015 een behoorlijk sterke run was in termen van franchisesterkte, zijn er sinds 2017 slechts drie wedstrijden uitgebracht, maar ze zijn verstrikt in een soortgelijk, vermoeid gevoel. Er zijn twee belangrijke redenen hiervoor: AC Origins was een goede middellijn tussen klassieke elementen en open-wereld RPG-elementen, maar ac odyssey en Valhalla Verwijdert weg van proberen die lijn te lopen. Voor velen voelen ze zich aan als meer generieke open-wereld RPG’s, en dit is vooral het geval gezien hoe weinig moordenaars of Tempeliers ertoe doen, vooral Valhalla.

Het is dus niet noodzakelijkerwijs franchise-vermoeidheid die rechtstreeks door de franchise wordt veroorzaakt, maar een vermoeidheid die op dit moment is ingesteld door de vele open-wereld RPG’s op de markt. De tweede reden is hoe de uitgebreide inhoud de bal vaker laat vallen dan niet. AC ODYSSEY breidde het verhaal uit met DLC, maar het werd uitgetrokken en niet zonder controverse, namelijk in hoe het de hoofdrolspeler in één DLC binnenlands binnenlands. Assassin’s Creed Valhalla is misschien nog erger, omdat de DLC’s naast het verhaal toevoegen. Inhoud, vooral matte inhoud, verergert vermoeidheid.

Assassin’s Creed Rift, Infinity, Nexus en franchise vermoeidheid

Uiteindelijk lijkt het erop dat Assassin’s Creed binnenkomt, als het niet is ingevoerd, nog een golf van franchise -vermoeidheid. Het lijkt erop dat Ubisoft ook in natura zou kunnen reageren, maar het is nu moeilijk om te zeggen of het voldoende is om de vermoeidheid te bestrijden. AC Nexus , de gerapporteerde codenaam van het VR -project, wordt waarschijnlijk niet als een hoofdlijntitel beschouwd, hoewel het natuurlijk nog te bezien is. En velen zijn niet noodzakelijkerwijs blij om te zien dat nog een andere live-service titel de markt betreft, zelfs als het gericht is op Assassin’s Creed .

Over het algemeen, en misschien het meest interessant, is dat Assassin’s Creed Rift misschien de beste weg vooruit is. Naar verluidt is het een kleiner-scaled, meer klassieke game met Basim en die Parkour waarschijnlijker terug naar voren brengt. Dit is een goede combinatie van nieuwe verhaalelementen, in een betere tijd voor Parkour, en mogelijk zelfs het Assassin versus Templar -verhaal beter terugbrengen. Het lijkt de beste weg vooruit voor Ubisoft is om een ​​paar stappen terug te nemen. Dat betekent niet dat meer open-wereld RPG’s, live-service-titels of VR-games niet welkom zijn, maar dat als het zijn genre-applicatie uitbreidt, leidend met wat fans van het hielden, de variëteit meer laat opvallen.

Assassin’s Creed Valhalla is nu beschikbaar voor PC, PS4, PS5, Stadia, Xbox One en Xbox Series X.