Home Game nieuws De volgende incarnatie van de Bond-franchise zou inspiratie moeten halen uit het Roger Moore-tijdperk

De volgende incarnatie van de Bond-franchise zou inspiratie moeten halen uit het Roger Moore-tijdperk

0
De volgende incarnatie van de Bond-franchise zou inspiratie moeten halen uit het Roger Moore-tijdperk

De Daniel Craig-films hebben de Bond-franchise nieuw leven ingeblazen met ruig realisme. De volgende fase van de franchise zou kunnen terugkeren naar de goofiness uit het Moore-tijdperk.

De Moore-starring The Spy Who Loved Me is misschien wel de meest uitzinnig vermakelijke film in de hele Bond-franchise. De eerste parachutesprong van Union Jack is een adembenemende stunt die het toneel vormt voor de rest van de actie van de film, Jaws zorgt voor een onvergetelijke (en sympathieke) zijschurk, en gadgets zoals een onderdompelbare Lotus Esprit maken de weg vrij voor tal van unieke decorstukken . Dat gevoel van pure bioscoopvreugde is wat de 007-franchise zo iconisch en geliefd maakt, en het zou moeten zijn waar de producenten naar streven in hun volgende film.

Sinds het succes van Batman Begins is het in Hollywood gemeengoed geworden om de toon van een franchise te verduisteren met een ruige reboot. Casino Royale was een van de eerste brute reboots na Batman Begins en werd prompt gevolgd door Dredd, Star Trek, The Incredible Hulk, The Amazing Spider-Man – de lijst gaat maar door. Deze trend heeft zich zelfs uitgebreid tot eigenschappen die beter werken met een lichtere toon, zoals Superman en de Fantastic Four.

Het wordt tijd dat de slinger de andere kant op gaat slingeren. Donkere Bond-verhalen kunnen een subversieve verandering van tempo bieden. From Russia with Love heeft een van de meest indringende vechtscènes ooit op film gezet. License to Kill is een griezelige wraakthriller waarin Bond het MI6-protocol negeert om meedogenloos een persoonlijke vendetta na te streven. Maar donkere Bond-films zijn pas subversief totdat een donkere toon de norm wordt. Er zijn tal van andere manieren om een ​​verhaal over James Bond te vertellen.

De Batman-franchise is onlangs vastgelopen in dezelfde sleur. Warner Bros. aarzelt om iets luchtigs te doen met de Caped Crusader sinds de venijnige reactie op de films van Joel Schumacher, maar de serie dreigt oud te worden. Het ruige realisme van Christopher Nolans trilogie heeft de avonturen op het grote scherm van de Bat gered van hun post-Batman & Robin malaise. Sindsdien heeft Zack Snyder Batman in een moordenaar veranderd en de aanstaande reboot van Matt Reeves lijkt dezelfde grimmige, noir-achtige toon te hebben waarin de franchise zich heeft gevestigd. De beste manier om het op te schudden, is misschien terug te keren naar de goofiness van het Adam West-tijdperk.

Net zoals het mogelijk is om Batman-films te donker te maken, is het mogelijk om Bond-films te donker te maken. Bovenal moeten deze films leuke spionageavonturen zijn. Spectre raakte te verstrikt in het bedenken van complotten en het afdwingen van serialisatie om op dat vlak te slagen. Wanneer de Bond-producenten teruggaan naar de tekentafel voor de volgende reeks films, zouden ze een grote tonale verschuiving naar het leuke gebied moeten overwegen.

De screwball-gevoeligheid van de Moore-films ging af en toe een stap te ver. Bond vermomt zich als clown in Octopussy, rent over de ruggen van krokodillen in Live and Let Die en gaat de ruimte in in Moonraker. De slapstick-benadering van de films was in theorie een geweldig idee, maar het resulteerde in veel decorstukken die te raar of cartoonachtig waren om bij het publiek te resoneren. Het volgende hoofdstuk van de Bond-franchise is de kans voor de producenten om deze ongebruikelijke stijl te verfijnen. Het was niet 100% succesvol met Moore, maar ze kunnen leren van hun fouten met de volgende man.

De Bond-producenten hebben bevestigd dat ze pas in 2022 zullen nadenken over wie Craig zal opvolgen in de rol van 007. Maar ze moeten meteen beginnen met het bespreken van de creatieve richting van de serie. Na 25 films wordt het steeds moeilijker om de zaken fris te houden. De producenten hebben in het verleden gebloeid door buiten de gebaande paden te denken.

Een gekkere, meer openlijk komische kijk op de Bond-mythos klinkt misschien als een radicale verandering nadat de Craig-films een semi-realistische, pseudo-Bourne-stijl kregen. Maar radicale ideeën zijn de enige reden waarom deze serie zoveel jaren heeft weten te overleven.

Mobiele versie afsluiten