Jupiter’s Legacy heeft een sterke debuutaflevering die het begrip van het publiek over superheldenleer respecteert.

Om een ​​ander Netflix-programma als voorbeeld te gebruiken: The Umbrella Academy ziet de groei van relaties tussen superkrachtige kinderen en hun harteloze, afwezige vader. Jupiter’s Legacy plant hier ook soortgelijke zaden en introduceert de twee kinderen van de serie Superman analoog, The Utopian. De utopist heeft het te druk gehad met het beschermen van de planeet en het handhaven van de superheldencode om tijd te hebben om zijn kinderen echt op te voeden. Zijn verwachtingen en de druk die het gevolg is van het zijn van de kinderen van ’s werelds machtigste held, hebben hun tol geëist. De opening van de eerste aflevering toont een scène uit hun kindertijd waarin de kinderen worden uitgescholden omdat ze hun krachten gebruiken. De utopist houdt een vaderlijke toespraak en biedt vervolgens aan om de kinderen mee te nemen naar een ijsje, maar moet het aanbod om een ​​schreeuw om hulp te beantwoorden, intrekken. De disfunctionele gezinsdynamiek wordt ook op andere manieren gezien.

Zijn zoon worstelt bijvoorbeeld om zijn krachten en zijn werk als held de bijnaam van zijn vader te laten waarmaken. Hij wordt aan het begin van de aflevering alleen voorgesteld in een restaurant en haast zich vervolgens naar een voertuigoverval waar hij gemakkelijk wordt geslagen voordat hij door zijn vader moet worden gered. De dochter krijgt in deze eerste aflevering niet zoveel schermtijd. Haar boze en dronken vertrek uit het familiediner is echter een duidelijke aanwijzing dat er nog steeds wrijving is tussen haar en haar vader.

Jupiter’s Legacy slaagt er in de eerste aflevering op bewonderenswaardige wijze in een interessant tempo vast te houden. Hoewel sommige series het moeilijk hebben met hun pilot-aanbod, introduceert deze show personages, hun gecompliceerde relaties en een echt interessante cliffhanger zonder opgeblazen of gesleept te worden. De show heeft ook de extra taak om heen en weer te stuiteren tussen de jaren 1920 en de jeugd van The Utopian en het huidige team van helden. Het is een bewijs van solide schrijven hier dat de show in staat is om met succes zoveel platen uit de poort te draaien zonder ooit verwarrend te voelen.

Het is ook verfrissend om te zien hoe de show omgaat met de introductie van de andere helden in het team. In sommige eigenschappen van superhelden maken de makers de fout te denken dat het publiek alles over een personage moet weten voordat het wordt geïntroduceerd of in actie wordt getoond. Neem bijvoorbeeld de originele Suicide Squad, die een deel van de opening wijdt aan het geven van wat in wezen een diavoorstelling is van squadronleden en hun krachten. Deze benadering begint meer op een lezing dan op een verhaal te lijken.

Jupiter’s Legacy introduceert de meerderheid van de helden van de huidige periode door ze in het heetst van de strijd te laten zien. Het voelt bijna alsof je naar de langere gevechtsscènes in teamverband kijkt in elke Avengers-film, behalve met een minimale hoeveelheid kennis van wie elk personage is en wat ze daarna kunnen doen. Het heeft het omgekeerde effect dat de kijker meer wil weten over de personages. In zekere zin kan het worden vergeleken met de manier waarop Marvel Spider-Man in de MCU introduceerde via Captain America: Civil War en hem bijna onmiddellijk aan het gevecht liet deelnemen. Er was geen originele film om het publiek nog een ander Peter Parker-oorsprongsverhaal te geven. Het publiek was benieuwd wat deze versie van Peter Parker anders maakte, omdat ze niet gedwongen werden om meer van hetzelfde te ondergaan.

Ten slotte zal het heel interessant zijn om te zien waar de show naartoe gaat met de ideeën rond de “code” van regels die superhelden in deze wereld moeten volgen. Uit de gebeurtenissen in deze aflevering blijkt duidelijk dat The Utopian deze code ongelooflijk serieus neemt. Al in deze eerste aflevering zagen we hem diepere, filosofische gesprekken voeren over de ethiek en moraliteit achter superhelden en hun betrokkenheid bij organisaties zoals de overheid. Hoewel niemand hem op dit moment uiterlijk tegenspreekt op een van zijn punten, zijn er enkele hints dat de andere personages op zijn minst wat meer flexibiliteit in hun overtuigingen hebben. Het zal interessant zijn om te zien waar de show deze ideeën naartoe brengt en hoe The Utopian gedwongen wordt rekening te houden tussen de daden van zijn familie en de code die hij als absoluut beschouwt.

Jupiter’s Legacy heeft een sterke debuutaflevering die de kennis van het publiek over de overlevering van superhelden respecteert. Het neemt bekende ideeën en gebruikt ze als springplank om nieuwe ideeën te introduceren via minder onderzochte aspecten van familierelaties met superhelden. Dit is een veelbelovend begin van een superheldenverhaal met veel potentieel.