Koty to klasyczny projekt Pokemonów. Ale ze wszystkich kocich Pokemonów, które są najlepsze?

Wygląda na to, że zaciekły i kultowy lew Pokemon byłby łatwym zadaniem. Jednak Game Freak nawet nie próbował go stworzyć aż do 6. generacji. Pyroar był wynikiem i nie ma o czym pisać. Litleo jest bardzo urocze i wielu trenerów mogło złapać się jednego, aby zobaczyć, co się stanie, ale prawdopodobnie byli rozczarowani.

Problem z obiema formami Pyroara polega na tym, że wyglądają zbyt podobnie do zwykłego lwa. Ich grzywy są nieco bardziej kolorowe, ale to mniej więcej jedyna różnica między zwykłym lwem a tym Pokemonem. Przynajmniej dało złoczyńcy gry, Lysandre, Pokemona, który wyglądał jak on.

Glameow/Purugly – Pokemon tygrysiego kota

Chociaż uprzedzenia są złe, kiedy Pokemon ma w nazwie „brzydkie”, oczekiwania nie są wysokie. Po raz kolejny wstępnie wyewoluowana forma stawia poprzeczkę zbyt wysoko dla ostatecznej ewolucji. Glameow to bardzo atrakcyjny projekt, pełen charakteru i wyolbrzymiający właściwe części kota.

Problemem jest czysto. Nie jest to całkowicie zły projekt, ale psuje wiele z tego, co było świetne w Glameow. Chociaż nie ma nic z natury złego w Pokemonach „grubego kota” z dystansem, Glameow w ogóle tego nie stworzył. Zamiast czuć się jak naturalny postęp, zmiana pochodzi całkowicie z lewego pola.

Zangoose – Kot fretka Pokemon

Często zapomniany Pokemon, Zangoose wcale nie jest straszny; to jest po prostu trochę nudne. Ma interesującą wiedzę o tym, jak żyje w ciągłej walce z Seviperem, ale to wszystko, co ma do tego. Gdyby jego kolorystyka była nieco bardziej ekstrawagancka, może miałby w tym coś do siebie, ale w obecnej postaci tak nie jest.

Nie ma też powodu, aby gracze używali go w sposób konkurencyjny. Ma przyzwoite statystyki, ale jako czysty typ normalny nie ma absolutnie nic do zaoferowania. Na pierwszy rzut oka trudno byłoby nawet zidentyfikować go jako pokemona kota, ale Pokedex nie kłamie.

Purrlion/Liepard – Okrutny Pokemon

Tam, gdzie większość pokemonów kotów jest zawiedziona ich w pełni rozwiniętą formą, ta linia ma swój problem w formie podstawowej. Purrlion nie jest w najmniejszym stopniu atrakcyjnym Pokemonem. Jego twarz jest w porządku, ale sposób, w jaki stoi na tylnych łapach, wydaje się nienaturalny, a na jego ciele nie ma żadnego wzoru ani wzorów, które uzasadniałyby ten wybór.

Liepard jest jednak fantastyczny. Jako czysty typ Dark ma szeroką pulę ruchów i wrodzoną odporność na pokemony psychiczne. Co więcej, świetnie oddaje swój wygląd lamparta, a jednocześnie sam w sobie jest całkiem nowy. Połączenie kolorów fioletu i żółci wygląda świetnie i ma odpowiedni kształt ciała, aby przejść linię między lampartem a dużym kotem domowym.

Zeraora – Pokemon Thunderclap

Jeden z niewielu mitycznych pokemonów oparty na kocie, Zeroara wygląda świetnie, ale nie wygląda jak Pokemon. Mieszanka czerni i żółci na korpusie jest naprawdę atrakcyjna, a niebieskie pasemka to idealny akcent, aby rozbić projekt. Wygląda groźnie, ale też słodko.

Problem polega na tym, że czuje się, jakby bardziej czuł się w domu w grze Sonic the Hedgehog niż w grze Pokemon. Czuje się trochę zbyt ludzki, a ostry sposób, w jaki wystaje za nim futro, bardzo przypomina projekt postaci Sonic. Jak większość rzeczy, wydaje się, że fani przyzwyczaili się do tego, ale nadal wydaje się, że jest to nieco nie na miejscu.

Skitty/Delcatty – Prim Pokemon

Ta linia ewolucji jest doskonałym przykładem tego, jak zrobić pokemona domowego kota. Skitty ma uroczą atmosferę z kilkoma ładnymi akcentami wzorowanymi na kotku, na przykład tym, że nie może w pełni otworzyć oczu. Następnie, kiedy ewoluuje w Delcatty, nabiera nieco więcej królewskiego charakteru, nieznacznie zmienia kolor, ale nadal zachowuje trochę słodyczy w swoim rdzeniu.

Nie są jednak pozbawione wad. Do pewnego stopnia są one zbyt daleko od siebie, aby ewoluować bezpośrednio w siebie. Nie jest to największy krok w historii serii, ale ktoś, kto nigdy ich wcześniej nie widział, prawdopodobnie by ich nie łączył. Innym ważnym problemem jest to, że jako zwykłe typy z niskimi statystykami są całkowicie bezużyteczne w jakiejkolwiek sytuacji bitewnej.

Meowth/Perski – Klasyczny Kot Pokemon

Meowth to niepowstrzymany, kultowy Pokemon. Jego rola jako członka Team Rocket oznacza, że ​​na zawsze będzie kochany przez fanów. Wydaje się, że Game Freak też go lubi, ponieważ do tej pory ma nie tylko jedną, ale dwie regionalne odmiany, a nawet zupełnie nową ewolucję w Perserkerze.

Perski to fajny projekt, ale jest zbyt prosty dla własnego dobra. Charakter i urok z projektu Meowtha znikają i staje się po prostu zwykłym kotem o gładkim futerku. Szkoda, że ​​tak mocno ściąga Meowtha, ale perski to jeden z najnudniejszych projektów.

Epurr/Meowstic – Pokémon Ograniczający

Podczas gdy Generacja 6 nie miała wielu Pokemonów w miłej pamięci, są takie jak Meowstic, które być może powinny były bardziej sprawiedliwe. Espurr to dość prosty projekt, ale spełnia swoją rolę, będąc jednocześnie uroczym i przerażającym.

Kiedy ewoluuje w Meowstic, staje się bardziej poważny, zamknięty i wizualnie bardziej podobny do kota. To świetna wizualna reprezentacja tego, jak ten Pokemon uczy się kontrolować swoją ogromną moc. Ma różne wzory w zależności od płci i oba są bardzo atrakcyjne na swój sposób. Mają nawet fajną Błyszczącą formę.

Solgaleo – Słoneczny Pokemon

Jedno pokolenie po Pyroar, Game Freak dałby pokemonowi Lwa kolejną szansę, z dużo lepszymi wynikami. Pokemon zaprojektowany do reprezentowania Słońca, będąc jednocześnie z innego wszechświata, to piekielnie krótki opis projektu, ale Solgaleo trafia w każdy znak.

Używanie grzywy jako części „słonecznej” było oczywistym wyborem, który został dobrze wykonany. Posiadanie tak ciężko wyglądającego metalowego korpusu zwiększa jego współczynnik mocy, a zwykły kolor jest przełamany żółtymi i pomarańczowymi refleksami, które przyciągają wzrok do twarzy. Twarz, która kryje w sobie tę nieziemską tajemnicę, może początkowo wybaczyć graczom myślenie, że to elektroniczny wyświetlacz. Jednak przyglądając się bliżej, wydaje się, że tuż za oczami Solgaleo znajduje się cały wszechświat.

Litten/Torracat/Incineroar – Pokemon pięty

Pokemon na tyle popularny, że można go dodać do Super Smash Bros, Incineroar stoi na granicy między wyglądem zbyt ludzkim, a trzymaniem się zwierzęcych szlaków. Oparty na pro-wrestlingu i koncepcji „pięty” lub „złego faceta”, Incineorar ma bardzo zaciekłą aurę, tworząc projekt pełen charakteru.

Co więcej, jego pre-ewolucje są świetnymi przykładami tego, jak Pokemon Starter powinien powoli przechodzić między sobą w miarę ewolucji. Litten jest mały i uroczy, ale z wyraźnymi cechami przyszłych projektów. Torracat powiększa się, pozostając wiernym temu, czym był Litten, ale bardziej wyolbrzymiając jego kluczowe cechy. Następnie wpada w Incineroar, a wzrost wydaje się zadowalający.

Mew/Mewtwo – Genetyczny Pokemon

Chociaż te Pokemony nie są częścią tej samej linii ewolucji, jeden jest kanonicznie klonem drugiego, więc ładnie do siebie pasują. Mew to dość podstawowy projekt, który prawdopodobnie został zdeklasowany przez przyszłego mitycznego Pokemona, takiego jak Celebi. Jednak wciąż było wiele osobowości pasujących do bardzo podstawowego kształtu. Jego twarz i płacz są bardzo psotne, do czego próbowały się pochylić adaptacje anime.

Z drugiej strony Mewtwo wygląda groźnie i wściekle. Nawet patrząc na jego oryginalny sprite w czerwonym i niebieskim, w tak małej ilości danych było tak wiele charakterystyki. Wizualnie jest to dobry rodzaj prostoty, gdzie projektanci nie nałożyli zbyt wiele i nie zniszczyli. Inny kolor ogona wystarczy, aby nie wyglądał na nudnego, a sposób, w jaki zakrzywia się na ciele, nadaje temu Pokemonowi niemal patchworkowy charakter w ramach procesu klonowania.

Espeon – Pokemon Słońca

Eevee i jego ewolucje to ciekawy przypadek. Chociaż sam Eevee jest kombinacją królika i lisa, jego ewolucje są dość mgliste. Można argumentować, że Umbreon i Sylveon również mają cechy kotopodobne. Jednak Espeon jest jedynym, który bezsprzecznie opiera się na kocie.

Ze względu na ogólny kształt wszystkich Eeveelutionów, podstawowy kształt i anatomia kota domowego są bardziej nienaruszone niż prawie każdy inny Pokemon. Tym, co sprawia, że ​​Espeon robi wrażenie, jest to, jak wyraźnie wygląda, mimo że jest dość uproszczony. Rozwidlony ogon, długie i podwojone uszy są prostymi akcentami, ale udaje mu się być stworzeniem, które czuje się jak żadne inne. Ma elegancję, charakter i moc w tak podstawowym pakiecie.

Raikou – Pokemon Grzmotu

Legendarne bestie od dawna są przedmiotem dyskusji o tym, na czym są oparte. Niektórzy nazywają je psami, inni kotami. Podczas gdy Suicune jest bardziej psiopodobny, a Entei z łatwością mógłby nim być, tożsamość Raikou jako Tygrysa Szablozębnego jest trudna do zakwestionowania.

To genialna adaptacja zwierzęcia, które zawiera całą wiedzę Raikou jako Legendarnego Pokemona. Tradycyjne paski tygrysa stały się ostrymi znakami piorunów, długą peleryną, która wygląda prawie jak chmura burzowa przesuwająca się po jego grzbiecie. Jego bystre oczy znajdują się nad dwoma długimi kłami przepełnionymi dziką energią. W przypadku Pokemona, którego nazwa oznacza „Thunder King”, projekt tego Pokemona jest tak metalowy, jak to tylko możliwe.

Shinx/Luxio/Luxray – Błyszczące Oczy

Ta linia ewolucyjna jest czasami błędnie identyfikowana jako psy, ale w rzeczywistości są one oparte na rysiach, co czyni je kotami. Są też świetnymi kotami i prawdopodobnie idealną linią ewolucyjną pod względem tego, jak płynnie każdy Pokemon rośnie od ostatniego do następnego.

Shinx jest najsłodszym z uroczych. Jego bladoniebieskie ciało sprawia, że ​​nie jest groźny, a jego uśmiech jest uroczy. Potem staje się Luxio i dostaje trochę obu światów. Jego urok jest zmniejszony, ale nadal istnieje, a spiczaste czarne futro, które dominuje w projekcie Luxray, staje się widoczne, łącząc je płynnie. Następnie ewoluuje w Luxray, a na pierwszy plan wysuwa się zaciekłość. Jest duży i potężny, a jednocześnie wykorzystuje tę samą identyfikację wizualną, co te, które pojawiły się wcześniej, co czyni go najlepszym kotem, jaki ma do zaoferowania Pokemon.