Dünyalar Savaşı’nda bir sürü unutulmaz an var. Ses tasarımı mükemmeldi ve seyircileri gereksiz yere atlama korkuları olmadan korkuttu.

Bu hikayenin en ürkütücü yönlerinden biri (filmde açıkça bahsedilmese de) uzaylıların yiyecek olarak sadece insanlarla ilgilendikleri gerçeğidir. Yıllar önce, insan nüfusu o kadar büyük olmadığında, uzaylılar daha fazla insan olana kadar dünyayı istila etmek için beklemeye karar verdiler. Böylece tripod gemilerini gömdüler. Artık çok sayıda insan olduğu için yaratıklar başlamaya karar verdi. Askeri güçlere karşı kullanılacak savaş tripodları var, ancak insanları yakalamak için kullanılan hasat tripodları da var. İnsanlar daha sonra hamur haline getirilir ve ya doğrudan tüketilir ya da büyüyebilmeleri için ekinlere (kırmızı damarlar) püskürtülür.

Steven Spielberg, bunu doğrudan ele almayarak filmde biraz gizemi korudu ve uzaylıların ne püskürttüğünü ortaya çıkarmayı, karakterler kan olduğunu fark edene kadar saklamayı seçti. Spielberg, filmine yalnızca izleyiciden bilgi saklayarak değil, aynı zamanda ses tasarımıyla da gizem ve gerilim kazandırdı. İstila başladığında ve film boyunca bir saldırı başladığında, tripodlar korna çalacak. Büyük boyutları nedeniyle, kornalar yüksek seslidir ve mesafe boyunca yankılanır. Korku ve dehşet duygusu yaratır. Ve tüm bunları bir ailenin perspektifinden görmek, izleyicileri en çok özdeşleştirdikleri karakterle filme sokuyor.

Hasat sehpaları insanları toplarken, makineler tıpkı bir fabrikada veya çiftlikte duyulan sesler gibi ses çıkarır. İnsanların artık besin zincirinin tepesinde olmadığı ve sığırlar gibi katledildiği bir durumda hissedilecek panik ve umutsuzluk hissine katkıda bulunur. İyi ses tasarımı ile el ele gitmek, tripodların mükemmel bir şekilde tasarlanmış ve gerçekleştirilmiş yaratık tasarımıdır. Görsel efektler ekibinin, klişeleşmiş bir uzaylı kafasına benzer bir tasarıma sahip bir tripod yaratma kararı (böylece bir izleyici tarafından anında tanınabilirdi) ve ardından bu tripodu gemileriyle aynı kafa şekline sahip yaratıklarla doldurma kararı dahiyaneydi.

Profilden bakıldığında, tripodlar çok büyük başlı, bir tür göğüs kafesine sahip küçük bir gövdeye ve uzun dokunaç benzeri bacaklara sahip uzaylılara benziyor. Doğrudan tripoda bakan büyük yüz, üç parlayan göze sahip gibi görünüyor. Bütün bunlar onları o kadar insanlık dışı gösteriyor ki, onlara bakan herkeste gerçek bir korku uyandırıyor. Ve Steven Spielberg’in Dünyalar Savaşı‘ndaki oyuncular, hissedecekleri dehşeti göstermek konusunda ikna edici bir iş çıkarıyorlar. Tom Cruise harika bir başrol – biraz olgunlaşmamış ve tembel olan mesafeli bir baba rolü inandırıcı. Ancak istila başladığında, seyirciyi olanların korkutucu olduğuna ikna eder.

Ve Tom Cruise’un karakteri Ray, çocuklarını gerçekten ne kadar önemsediğini göstermeye başladığında, onlara olan sevgisi şeffaftır. Steven Spielberg’in War of the Worlds,  ve filminde mevcut olan aile dinamiğinde çok fazla korkunç sahne var. birçok Spielberg filmi iyi yapılır. Yaratık ve ses tasarımları güzel hazırlanmış. Oyunculuk inandırıcı. Vapurdaki o sahne, bodrumdaki sahnenin yanı sıra herhangi bir uzaylı filminde görülen en korkunç sahnelerden biridir. Ve o uçak kazası seti kesinlikle muazzamdı. Robbie’nin savaşa tecrübesiz bir şekilde katılmak istemesiyle ilgili garip bir olay örgüsüyle filmin ilk yarısı ile ikinci yarısı arasında bir kopukluk var gibi görünse de, bu film kesinlikle bir klasik ve sevgiyle hatırlamaya değer.