Bu Cadılar Bayramı’nı izlemek için 80’lerin korkunç bir korku filmi mi arıyorsunuz? O zaman bu unutulmuş filmlere bir göz atın.

80’lerin sonlarında, John Carpenter fantastik Big Trouble in Little China ve They Live ile biraz komedi alanına geçti. Bu iki film arasında, saygın yönetmen, Şeytan’ın gelişiyle ilgili sürükleyici bir hikaye olan Karanlıklar Prensi‘ni çekti.

Cadılar Bayramı veya Şey kadar kutlanmasa da, Karanlığın Prensi , Carpenter’ın mükemmel yönünü ve benzersiz fikirleri ve öncülleri keşfetme tutkusunu sergiliyor. Bir sonraki Carpenter maratonu sırasında Karanlık Prensi‘ni dahil ettiğinizden emin olun. 1980’ler The Fog da harika.

Sıçanlar: Terör Gecesi (1984)

Bruno Mattei’nin en erişilebilir yapımlarından biri olan Rats: Night of Terror basit ama etkili konseptini kasıtlı olarak kaygan ve kirli bir estetikle destekliyor. Adından da anlaşılacağı gibi, film tamamen bir sıçan sürüsü hakkında, özellikle de bu kan tadından hoşlananlar.

Bir kişinin itibari hayvanlara tepkisi bu filmin korku seviyesini belirleyecek, ancak Night of Terror farelerinin tehlikeli doğasını göstermek için takdire şayan bir iş çıkarıyor. Ve birisi bir fareyle iyi olsa bile, bir kemirgen ordusuna farklı tepki verebilir.

Balkabağı (1988)

Kesimi yapan en iyi bilinen filmlerden biri olan Pumpkinhead bir özel efekt başyapıtıdır ve 80’lerde doğan çoğu canavardan daha iyi yaşlanmış bir yaratığı konu alır. Pumpkinhead‘in öncülü, fantastik coşkuyla kahramanın kişisel kaybının insani öz nezaketini harmanlıyor.

Pumpkinhead‘in setleri ve efektleri sahnenin merkezinde yer alır, ancak film çoğunlukla sevimli bir insan karakter kadrosunu bir araya getiriyor. Kurtulamaz bir genç olsa da, Pumpkinhead’in hedeflerinin çoğu mükemmel insanlar.

jilet sırtlı (1984)

Bu yaban domuzunun yolundan çekil! Güneşin altındaki her hayvan, bir korku filminin kötü adamı olarak kullanıldı ve vahşi bir tahta, bir insan katili olarak şok edici derecede iyi çalışıyor. Razorback sadece harika (ve devasa) bir animatronik domuza sahip olmakla kalmıyor, aynı zamanda film şaşırtıcı derecede atmosferik ve görsel olarak rahatsız edici. Açılış sekansı, ’80’lerin korku filmlerinin en güçlülerinden biri olan sinematografi harika.

Hikaye, işi bitirmesine rağmen, bir katil hayvan filmi için temel bilgilerin ötesinde bir şey sunmuyor.

Yanan (1981)

13’ü Cuma‘dan kısa bir süre sonra vizyona giren The Burning bir kamp alanında gençleri hedef alan bir katil hakkında başka bir slasher filmi . The Burning kalabalığın arasından sıyrılmak için çok az şey yaptığı için benzerlikler burada bitmiyor, ancak Cropsy’nin bir katile dönüşümünü bu tür filmlerin çoğundan daha ayrıntılı olarak gösteriyor.

Özellikle orijinal olmasa da, The Burning, şiddetini veya vahşetini geri çekmeyen, oldukça yetkin bir slasher. Jason Alexander da bu filmde sinemaya ilk adımını attı.

Kukla Ustası (1989)

On yıllar boyunca, Blade ve şirket 15 filmde rol aldı ve bu sayı önümüzdeki aylarda ve yıllarda artmaya devam edecek. Doğal olarak, Puppet Master birçok hayranı var, ancak franchise hala genel halktan ziyade seçkin bir kitle tarafından bilinen niş bir mülk.

Kanlı, eğlenceli bayat ve gerçekten yoğun anlara sahip olan Puppet Master , özellikle oyuncak bebekleri ürkütücü bulanlar için izlemesi eğlenceli ve kolay bir film. Bazı devam filmleri de oldukça iyi.

Kuyruklu Yıldız Gecesi (1984)

Keyifli bir korku hicvi olan Night of the Comet , The Blob ve Shaun of the Dead gibi sonraki filmlerin aynı kalıbından yapılmıştır. Bir kuyruklu yıldız, nüfusun çoğunun içini boşaltır veya onları zombilere dönüştürerek hayatta kalan bir avuç insanı kendi başlarının çaresine bakmaları için bırakır. 18 yaşındaki Regina, hayatta kalanlardan biri ve bu kaosu atlatmak için konfor alanından çıkması gerekecek.

Kuyruklu Yıldız Gecesi esprili diyalogları ve tür mecazlarını zekice yapıbozumuyla beklentileri yükseltiyor. Bu, bilimkurgu dokunuşu eklemek isteyen Cadılar Bayramı temalı bir saat partisi için ideal bir film.

Maymun Parlıyor (1988)

George A. Romero’nun korku hayranları için bir tanıtıma ihtiyacı yok, ancak yönetmenin çok fazla seven bir maymun hakkındaki 1988 filmi olabilir. Monkey Shines (başlangıçta) felçli Allan ile ona yardım eden maymun Ella arasındaki güzel dostluğu konu alıyor. Bu filmlerde sıklıkla olduğu gibi, Ella’ya insan beyni enjekte edildi ve bu süreçte ortalama maymundan daha akıllı hale geldi.

Monkey Shines , Ella Allan’ı daha fazla sahiplendikçe Romero, korkuyu istikrarlı bir şekilde artırdığı için yavaş yavaş ilerliyor. Doruk da kırdı için gider.

Psiko 2 (1983)

Psycho 2 var olması gerekmez. Alfred Hitchcock’un 1960 klasiği yirmi yıldan fazla bir süredir tek başına ayakta duruyordu ve çok az insan Norman Bates’in yıllar içinde neler yaptığını bilmek istiyordu. Göründüğü kadar gereksiz, Psycho 2 , absürt derecede harika bir korku devam filmi.

Bir gerilim filminden çok daha sert bir film olan Psycho 2 , geri dönen Anthony Perkins’in orijinal filmdeki kadar sürükleyici bir performans sergilemesinden yararlanıyor. Psycho 3 o kadar unutulmaz olmasa da iyi bir zaman.

Şeyler (1985)

Larry Cohen, 80’lerde B-film korku filmlerinin ustasıydı ve The Stuff onun başyapıtıdır. Tüketimcilik ve reklamlarla zekice alay eden The Stuff, adını dondurma veya yoğurda benzer bir şey olarak pazarlanan yabancı bir maddeden alıyor.

İnanılmaz derecede bağımlılık yapmanın yanı sıra, The Stuff aynı zamanda tüketicilerini yemek için canlanıyor ve bu süreçte onları zombilere dönüştürüyor. Harika efektler, tuhaf ama inandırıcı bir öncül ve unutulmaz bir son sahne olan The Stuff müthiş.