Jupiter’s Legacy, seyircinin süper kahraman irfan anlayışına saygı duyan güçlü bir ilk bölüme sahip.

Örnek olarak başka bir Netflix şovunu kullanmak gerekirse, The Umbrella Academy süper güçlü çocuklar ile duygusuz, işe gelmeyen babaları arasındaki ilişkilerin büyümesini görür. Jüpiter’in Mirası da burada benzer tohumlar ekiyor ve Superman analoğu The Utopian’ın iki çocuğunu tanıtıyor. Ütopyalı, gezegeni korumakla ve süper kahraman kodunu sürdürmekle, çocuklarını gerçekten büyütmek için zamana sahip olamayacak kadar meşguldü. Beklentileri ve dünyanın en güçlü kahramanının çocukları olmanın getirdiği baskı onları çok etkiledi. İlk bölümün açılışı, çocukların güçlerini kullandıkları için azarlandığı çocukluklarından bir sahneyi betimler. Ütopyalı babacan bir konuşma yapar, sonra çocukları dondurmaya götürmeyi teklif eder – sadece yardım çığlığına cevap verme teklifini geri çekmek zorunda kalır. İşlevsel olmayan aile dinamiği başka şekillerde de görülüyor.

Örneğin oğlu, güçlerinin yanı sıra bir kahraman olarak yaptığı iş, babasının lakabına kadar yaşamak için mücadele ediyor. Bölümün başında bir lokantada tek başına tanıtıldı ve ardından babası tarafından kurtarılmak zorunda kalmadan önce kolayca dövüldüğü bir araç soygununa koştu. Kıza bu ilk bölümde çok fazla ekran süresi verilmez. Ancak, aile yemeğinden sarhoş ve kızgın çıkışı, babasıyla arasında hâlâ sürtüşme olduğunun açık bir göstergesidir.

Jupiter’s Legacy, ilk bölümünde ilginç bir tempo tutturma konusunda takdire şayan bir iş çıkarıyor. Bazı diziler pilot teklifleriyle zor zamanlar geçirirken, bu gösteri karakterleri, karmaşık ilişkilerini ve gerçekten ilginç bir uçurumu şişkinlik veya sürüklenme hissetmeden tanıtıyor. Gösterinin ayrıca 1920’ler ile The Utopian’ın gençliği ve günümüzün kahraman ekibi arasında gidip gelme gibi ek bir görevi de var. Gösterinin bu kadar çok plakayı hiç kafa karıştırıcı hissetmeden kapıdan başarıyla döndürebildiği, burada bazı sağlam yazıların bir kanıtı.

Gösterinin takımdaki diğer kahramanların tanıtımını nasıl ele aldığını görmek de canlandırıcı. Bazı süper kahraman özelliklerinde, yaratıcılar, izleyicinin bir karakteri tanıtmadan veya hareket halinde göstermeden önce onunla ilgili her şeyi bilmesi gerektiğini düşünerek hata yapacaktır. Örneğin, açılışının bir bölümünü esas olarak manga üyeleri ve yetkilerinin bir slayt gösterisini vermeye ayıran orijinal Suicide Squad‘ı ele alalım. Bu yaklaşım bir hikayeden çok bir ders gibi hissettirmeye başlar.

Jüpiter’in Mirası, mevcut zaman döneminin kahramanlarının çoğunu savaşın sıcağında göstererek tanıtıyor. Neredeyse herhangi bir Yenilmezler filminde, her karakterin kim olduğu ve bir sonraki adımda ne yapabilecekleri hakkında çok az bilgi sahibi olmak dışında, daha uzun ekip dövüş sahnelerini izlemek gibi bir his veriyor. İzleyicinin karakterler hakkında bilgi edinmek istemesinin ters etkisi vardır. Bir bakıma, Marvel’in Örümcek Adam’ı MCU’ya Kaptan Amerika: İç Savaş aracılığıyla tanıtması ve neredeyse hemen savaşa katılmasını sağlamasıyla karşılaştırılabilir. İzleyicilere bir başka Peter Parker başlangıç ​​hikayesi verecek bir başlangıç ​​filmi yoktu. İzleyiciler, Peter Parker’ın bu versiyonunu neyin farklı kıldığını merak ediyorlardı çünkü aynısından daha fazlasına katlanmak zorunda kalmadılar.

Son olarak, gösterinin süper kahramanların bu dünyada uyması gereken kuralların “kodunu” çevreleyen fikirleri nereden aldığını görmek çok ilginç olacak. Bu bölümdeki olaylardan, The Utopian’ın bu kodu inanılmaz derecede ciddiye aldığı açıktır. Zaten bu ilk bölümde, süper kahramanların ardındaki etik ve ahlak ve onların hükümet gibi organizasyonlara katılımları hakkında daha derin, felsefi konuşmalara girmeye başladığını gördük. Şu anda hiç kimse onun herhangi bir noktasında ona karşı çıkmasa da, diğer karakterlerin inançlarında en azından biraz daha esnek olabileceğine dair bazı ipuçları var. Gösterinin bu fikirleri nereden aldığını ve The Utopian’ın mutlak olarak sahip olduğu koda karşı ailesinin eylemleri arasında nasıl hesap yapmak zorunda kaldığını görmek ilginç olacak.

Jüpiter’in Mirası, seyircinin süper kahraman ilmine ilişkin anlayışına saygı duyan güçlü bir ilk bölüme sahip. Tanıdık fikirleri alır ve süper kahraman aile ilişkilerinin daha az keşfedilmiş yönleri aracılığıyla yeni fikirleri tanıtmak için bir sıçrama tahtası olarak kullanır. Bu, bol potansiyele sahip bir süper kahraman masalına umut verici bir başlangıç.