Korku dışı oyunlarda epeyce tüyler ürpertici anlar yaşandı. İşte en iyi örneklerden bazılarına bir göz atın.

Bir Star Wars video oyunu için Knights of the Old Republic 2: The Sith Lords şaşırtıcı derecede ürkütücü bir deneyim. Oyun başladığı andan itibaren, oyuncular aşikar bir korku duygusuyla dolup taşar. Sakinlerinin neredeyse tamamı katledilmiş uzak bir maden tesisinde uyanırlar.

Ancak en korku uyandıran an, oyuncunun Darth Sion ile yüz yüze geldiği andır. İkincisi, çok az insanlığa sahip korkunç bir yürüyen ceset. Sion oyuncuyla yüzleştiğinde, kamera açıları, bir figürün sadece görülebildiği titreyen bir koridorun uzun bir çekimine kaydırır. Kamera yavaş yavaş yakınlaşarak ürkütücü kötü adamı ortaya çıkarıyor. Özellikle bir çocuk için ürkütücü bir sahne!

Cadılık Müzesi – Fallout 4

Fallout serisinin korku temalı yan görevlerle uğraştığı biliniyor. Fallout 4‘te oyuncular, “The Devil’s Due” görevinin bir parçası olarak Cadılık Müzesi’ni araştırmak üzere gönderilir. Oyuncular olay yerine vardıkları andan itibaren, bir şeylerin doğru olmadığı açık.

İç karanlık ve harap. Çeşitli pozlardaki ürkütücü mankenler odalara dağılmış durumda. Yukarıdan garip, görünmeyen sesler duyulabilir. Oyuncunun hayal gücünün çılgınca çalışmasına izin verilir, neler olup bittiğinden tam olarak emin değildir. Sonunda, devasa bir ölüm pençesinin suçlu olduğu ortaya çıktığında, bu belirsiz korkular gerçek oluyor.

Sessizliğin Çocuğu – Bioshock Infinite

Bioshock Infinite, kendi serisi arasında farklı bir kuştur. Önceki iki girişi karakterize eden neredeyse tüm korku unsurlarını daha aksiyon odaklı bir tarz lehine düşürdü. Ancak oyunun bir bölümü kesinlikle ürkütücü olacak. Booker’ın karanlık ve önsezili Comstock House’u araştırması, aksi takdirde korkutucu olmayan bir oyunun tek korkunç bölümüdür.

Bu konumda karşılaşılan en ürkütücü düşman, Sessizliğin Çocuğu’dur. Bir kafa yerine devasa bir boynuzla donatılmış bu düşmanlarla doğrudan savaşılamaz. Bunun yerine, diğer düşmanları Booker’ın konumu konusunda uyarır. Belki de en korkunç sahne, Booker’ın asansörün kilidini açtıktan sonra tam arkasında duran bir Sessizlik Çocuğu bulmasıdır. Atlayışlara kulakları sağır eden bir feryat eşlik ediyor.

Koridor Sahnesi – Metal Gear Solid

Metal Gear Solid, tüm zamanların en saygın gizli video oyunlarından biridir. Solid Snake olarak, oyuncular acımasız bir terörist çetesini durdurmaya çalışırken devasa bir nükleer tesiste gizlice ilerlemelidir. Özünde bir casus gerilim filmi, ürkütücü bir korku dizisi değil.

Ancak, şiddetten bahsetmeye gerek bile yok, aslında oldukça korkutucu olan bir sahne var. Bir noktada, hayranlar bir koridora saçılmış bir grup kanlı cesede tanık olacaklar. Bir kurtulan, süresi dolmadan önce “bu bir hayalet” diye mırıldanır. Kesinlikle oyundaki en şok edici ve acımasız sahnelerden biri, oyuncuyu koltuğunun kenarına daha yakın oturmaya zorlayan bir sahne.

Adam-Yarasa Merhaba Diyor – Batman: Arkham Knight

Batman’in haydut galerisi, tuhaflıklardan adil payını içeriyor. Arkham Knight‘da Batman, üçlemenin son girişinde hem eski hem de yeni düşmanlara meydan okuyor. Özellikle bir kötü adam, ilk çıkışını mümkün olan en kalp krizine neden olacak şekilde yapıyor.

Arkham üçlemesinde Batman’in başlıca ulaşım aracı kıskaç tabancasıdır. Bu, bir oyun boyunca olaysız bir şekilde binlerce kez gerçekleştirilecek ve oyuncuları yanlış bir güvenlik duygusuna kaptıracak bir eylemdir. Bu, Man-Bat serbest bırakılana kadar. Bu olduğunda, oyuncular bir dahaki sefere bir çatıya boğuştuklarında, tüylü ucube tarafından kulakları sağır eden bir sürprizle karşılaşabilirler.

Korku Evi – Skyrim

The Elder Scrolls 5: Skyrim‘i tanımlamak için birçok sıfat kullanılabilir, ancak “korkutucu” genellikle bunlardan biri değildir. Bir fantezi RPG olarak, oyunun temaları ve mekaniği, oyuncuyu savunmasız ve korkmuş hissettirmeye yönelik değildir. Aslında tam tersi. Dragonborn son derece güçlüdür, her düşmanı vurabilir.

Yine de, Markarth’taki “Korku Evi” arayışı, ne kadar geçici olursa olsun, bir çaresizlik duygusu uyandırıyor. Oyuncu, garip davranmaya başlayan, görünüşte perili bir evin içinde kilitli kalır. Mobilyalar yeniden düzenlenir, ışıklar kararır ve periyodik olarak hafif fısıltılar duyulabilir. Ardından, kötü niyetli bir ses, oyuncuya şanssız arkadaşını öldürmesini emrederken, vurmalı bir davul ritmi çalar. Oyundaki en eşsiz anlardan biri, ne yazık ki çok çabuk bitiyor.

Kabus Sırası – Max Payne

Max Payne serisinde, baş karakter hafife alınacak bir adam değil. O kır saçlı bir dedektif, çeteler ve rüşvetçi şirketlerle mücadele edebilecek bir dedektif. Max Payne öncelikle aksiyona odaklanır, ancak birçok karanlık an da vardır.

Oyunun ürkütücü bir bölümünde Max’in kendi kabusunun içinden geçtiği görülüyor. Oyuncular, labirent benzeri bir evde kan dizileri üzerinde bir ipte yürümek ve ağlayan bir bebeğin seslerini takip etmek gibi eylemlere katılırlar. Garip bir dizi, ancak hayranlar arasında oldukça unutulmaz olma eğiliminde.

St. Denis Vampire – Red Dead Redemption 2

Red Dead Redemption 2, kanun kaçakları ve silahşörler etrafında dönen bir Batı destanıdır. Zorlu korku unsurları listenin başında değil. Bununla birlikte, Rockstar tarafından geliştirilen oyunlar kesinlikle tuhaflık ve ara sıra rahatsız edici karşılaşmalardan yoksun değil.

Böyle bir ürkütücü bölüm, St. Denis sokaklarında sinsi sinsi dolaşan bir vampiri içerir. Bir dizi ipucu keşfettikten sonra, oyuncular talihsiz bir kurbanın boynunda ziyafet çeken kan emici ile yüzleşebilirler. Bu Nosferatu benzeri, dürtüldüğünde oyuncuyu bir sonraki yemeği yapmaya çalışacak.

Ay – Zelda Efsanesi: Majora’nın Maskesi

Genel olarak, The Legend of Zelda serisinin sanat tarzı ürkütücü görüntülere pek uygun değil. Link’in maceraları pek çok tehlikeyle dolu olsa da, genellikle korku uyandıran pek bir şey yoktur.

Zelda Efsanesi: Majora’nın Maskesi küçük bir istisnadır. Ay’a bakan herkes büyük bir korku içindedir. İfadesi kesinlikle ürkütücü, iri ve çılgın gözlere ve rahatsız edici bir hırlamaya sahip. Emin olmak için yakın zamanda unutması zor bir görüntü.

Shalebridge Cradle – Thief: Deadly Shadows

Thief: Deadly Shadows, bir bütün olarak seri gibi, gizlilik merkezli bir deneyimdir. Bununla birlikte, Thief: Deadly Shadows‘u diğerlerinden ayıran bir unsur, hem gerçek hem de hayali tehlikelerle dolu bir bölüm olan ünlü “Beşiği Soymak” seviyesidir.

Perili Shalebridge Cradle’da gezinmek yoğun bir deneyimdir. Binanın kendine ait bir zihni var ve eski mahkûmlarının ruhlarını bir kez daha salonlarda dolaşmaya zorluyor. Hayatta kalma korku unsurlarının, aksi takdirde gizliliğe odaklanan bir oyuna enjekte edilmesi, oyuncuyu son derece etkili bir şekilde hazırlıksız yakalar.