Το No Time to Die είναι ο τέλειος τρόπος για να κλείσετε το 16χρονο ταξίδι του Ντάνιελ Κρεγκ με ένα σενάριο που τον αφήνει να ευδοκιμήσει ως ο καλύτερος Τζέιμς Μποντ.
Αυτό το μακρύ συναισθηματικό ταξίδι και όλο αυτό το τραύμα είναι αυτό που κάνει τον Μποντ που εμφανίζεται στο No Time to Die πιστευτός εξ αρχής, πέρασε από την κόλαση και επέστρεψε για να ζήσει τη ζωή του πεπρωμένου (και του Spectre) πήρε μακριά από αυτόν και τον Εσπερινό. Ενώ το Spectre ήταν από μόνο του ένας από τους πιο αδύναμους τίτλους του Craig, έθεσε τα βασικά θεμέλια για το υπέροχο τόξο χαρακτήρων του No Time to Die , μια βάση που βασίζεται στην εισαγωγή αυτής της ταινίας αλληλουχία.
Μόλις 20 λεπτά πριν από τους τίτλους έναρξης, αυτή η γεμάτη δράση διαδρομή στους δρόμους της Ματέρα κάνει εξαιρετική δουλειά στο να ενημερώνει το κοινό για την αποστολή του No Time to Die : Ο James και η Madeleine είναι χαρούμενοι, απίστευτα έτσι, όμως τα φαντάσματα του Vesper και του Spectre εξακολουθούν να παραμένουν στους ώμους τους, ίσως ακόμη περισσότερο στους δικούς της απ’ ό,τι αφήνει. Το σχέδιο του Μπλόφελντ καταφέρνει τελικά να αφυπνίσει την παρατεταμένη δυσπιστία που ζει μέσα στον Μποντ, οδηγώντας σε ένα σπαρακτικό τέλος για εκείνον και τη Μαντλίν.
Είναι ένας εξαιρετικά συμπυκνωμένος πρόλογος, αλλά ανοίγει το δρόμο για το υπόλοιπο της ταινίας καθώς ο Κρεγκ αντιμετωπίζει την πιο εκφραστική και συναισθηματική άποψη του Τζέιμς Μποντ που έχει δει ποτέ σε κινηματογραφική οθόνη, όλα αυτά χωρίς να αφήνει πίσω του τη γρήγορη δράση που καθορίζει τη σειρά . Ο σκληροτράχηλος κατάσκοπος είναι γνωστός για τις πράξεις του, όχι για τα λόγια του, και όταν αυτές λάμπουν, συνήθως οφείλεται σε χαζομάρες και κομψά κομμάτια διαλόγου που τοποθετούνται για να εδραιώσουν την δροσερή περσόνα του Μποντ.
Το No Time to Die είναι διαφορετικό, γιατί κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα του Τζέιμς Μποντ δείχνει τη συναισθηματική ανάπτυξη ενός χαρακτήρα 15 χρόνια στη δημιουργία. Υπάρχουν πολλές συναρπαστικές στιγμές σε αυτή την ταινία, ξεκινάει έτσι και υπενθυμίζει σε όλους πόσο μεγάλο είναι το διακύβευμα όταν ο Μποντ βλέπει τον καλό του φίλο Φέλιξ Λέιτερ να πεθαίνει, εντελώς ανίσχυρος να το αποτρέψει.
Η επόμενη σκηνή για να ξεχωρίσω τις συναισθηματικές του πληγές είναι όταν ο Τζέιμς και η Μαντλίν συναντιούνται για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια, η στιγμή είναι τεταμένη, σκάβει πιο βαθιά από οποιαδήποτε άλλη συνάντηση που είχε ο Μποντ πριν, αλλά είναι μόνο η αρχή. Όταν ο Μποντ εντοπίζει τη Μαντλίν στη Νορβηγία, ο Κρεγκ χρησιμοποιεί το υποκριτικό του ταλέντο για να χαρίσει αναμφίβολα την πιο ρομαντική στιγμή του franchise, καθώς ομολογεί τα συναισθήματά του στη γυναίκα που αγαπούσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο.
Απίστευτα έτσι, τα πράγματα κλιμακώνονται μόνο από εκεί, καθώς ο Μποντ ανακαλύπτει ότι η Μάντελεϊν έχει μια κόρη, την κόρη του. Από αυτό το σημείο και μετά δεν έχει να κάνει μόνο με τη σωτηρία του κόσμου και την ολοκλήρωση της αποστολής του, τα διακυβεύματα αυξάνονται για την προστασία των δύο πιο σημαντικών πραγμάτων που θα μπορούσε να έχει ένας άντρας.
Όταν η ταινία πλησιάζει στο αποκορύφωμά της και γίνεται πιθανό ότι ο Τζέιμς Μποντ μπορεί απλώς να μην τα καταφέρει, η συνειδητοποίηση χτυπά τους θεατές όπως ακριβώς τον χτυπάει, αυτή είναι η ώρα του να πεθάνει. Ο Μποντ δεν είχε πεθάνει ποτέ πριν, δεν υπήρχε ποτέ λόγος να τον σκοτώσει, αλλά αυτό που κάνει το No Time to Die για το τόξο του Κρεγκ και ο χαρακτήρας του κάνει σχεδόν αναπόφευκτο να θυσιαστεί για χάρη του η οικογένειά του.
Το No Time to Die θα έχει πολλούς θαυμαστές να δακρύζουν για τη μοίρα του 007, αλλά δεν είναι μόνο λόγω του χαμού του Μποντ, αλλά επειδή η ταινία και αυτοί που προηγήθηκαν δημιούργησαν αυτόν τον εκπληκτικό περίπλοκο κατάσκοπο που έβαλε τον εαυτό του στη γραμμή αμέτρητες φορές. Ακόμη και σε μικρότερο βαθμό, η σχέση του με τους Mallory, Q και Moneypenny ακολουθούν όλοι την ίδια διαδρομή, είναι οι φίλοι του, η ευρύτερη οικογένειά του.
Αυτή δεν είναι η καλύτερη ταινία του Daniel Craig ως 007, δεν είναι η πιο σκοτεινή ταινία του James Bond, αλλά η No Time to Die εξακολουθεί να είναι απίστευτα καλή και αυτό δείχνει πόσο μακριά πήγε ο ηθοποιός τον ρόλο όλα αυτά τα χρόνια. Ωστόσο, είναι μακράν η πιο ολοκληρωμένη ερμηνεία του Κρεγκ ως Τζέιμς Μποντ, που αισθάνεται πολύ πιο προσωπική από οποιαδήποτε άλλη και κάνει το τέλος όσο καλό και γλυκόπικρο θα μπορούσε να είναι.
Δεν είναι δίκαιο να συγκρίνουμε τον Craig’s Bond με κάθε άλλο ηθοποιό που είχε προηγηθεί, επειδή οι στόχοι της αποστολής ήταν τόσο διαφορετικοί, ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όπως και ο κινηματογραφικός ομόλογός του ο Κρεγκ πέτυχε έναν τύπο διπλής σκοπευτικότητας στον ρόλο που θα πέσει. στην ιστορία.