De anime van Jujutsu Kaisen heeft tonnen nieuwe fans naar de serie getrokken, maar manga-veteranen weten hoeveel de aanpassing is veranderd.

Jujutsu Kaisen was aanvankelijk gepland als een kort verhaal of enkele publicatie, maar de onmiddellijke populariteit veranderde het uiteindelijk in een volledige serie. Dit is duidelijk te zien, simpelweg omdat Volume 0 van de manga, met Yuta Okkutsu als hoofdpersoon in plaats van Yuji Itadori, oorspronkelijk de titel Tokyo Metropolitan Curse Technical School heette, maar toen werd veranderd in Jujutsu Kaisen 0 lang daarna. Nadat het een nieuwe bestemming had gekregen, werd Jujutsu Kaisen 0 een prequel opJujutsu Kaisen.

Maar voor de lezers van de manga die dat niet allemaal wisten, voelde het lezen van Volume 0 eerst gewoon als een introductie tot het derde jaar (vooral de favoriet van fans Maki Zenin) voordat Yuji verscheen, en het was een relatief natuurlijke progressie. De Jujutsu Kaisen -anime koos er echter voor om Volume 0 niet aan te passen en in plaats daarvan bij hoofdstuk 1 te beginnen. Nogmaals, een totaal onschuldige verandering, maar het ontbreken van Volume 0 voor anime-kijkers en de beschikbaarheid ervan voor manga-lezers verandert het “startpunt” voor de lezer / kijker die erin gaat, wat van invloed kan zijn op hun algehele plezier van het verhaal of andere verhalen vinden het leuk.

Meer lijndetail in de manga

Er zijn niet veel anime-aanpassingen die dezelfde of een vergelijkbare hoeveelheid lijndetail kunnen vertalen als de manga had, het is gewoon te veel werk. Mappa doet behoorlijk goed werk, maar het is niet perfect. Er is gewoon geen manier (meestal) om elke regel van een stilstaande pagina naar bewegende frames volledig te vertalen zonder het budget van de anime exponentieel te verhogen of iets anders in ruil daarvoor te ruilen. In feite heeft een van de best getekende series aller tijden,Berserk, voortdurend te lijden van aanpassingen die niet eens proberen het lijndetail na te bootsen.

Nu komt de aanpassing van Jujutsu Kaisen niet eens in de buurt van het niveau van de CG Berserk-aanpassing van 2016, maar het is niet perfect.

Gebruik van CGI, dynamische camerabewegingen en 3D-modellen

Deze volgende is van toepassing op veel verschillende anime-aanpassingen van populaire manga-series, en het is het feit dat een anime veel meer met de camera kan spelen, vooral als ze 3D-modellen gebruiken, zoals het laatste seizoen van Attack on Titan deed. Toegegeven, de keren dat Mappa 3D voor deze show gebruikt, zijn buitengewoon klein, maar als ze dat doen, gebruiken ze het ook voor een aantal unieke en interessante “camera”-hoeken.

Dat gezegd hebbende, de 3D in de anime-aanpassing van Jujutsu Kaisen voldoet niet helemaal aan dezelfde kwaliteit als de Titans in het laatste seizoen vanAoT. Met name de scène waarin Mahito een stroom bloed uit hem laat vloeien aan het einde van zijn gevecht met Itadori en Nanami ziet er bij een diepere blik behoorlijk ruw uit.

De aanpassing “Prettied” Sommige mensen up

De volgende stap is verreweg de vreemdste verandering, Mappa heeft een aantal van de personages “opgemaakt”. Bij bepaalde personages, zoals Gojo of Kugisaki, werd hun gelaatstrekken met slechts één aanraking aangepast. In het geval van Gojo zorgden ze ervoor dat hij er een beetje meer stereotiep “vrouwelijk” uitzag met dunnere ogen, een langere neus en scherpere gelaatstrekken. En met Kugisaki gaven ze haar gewoon een beetje lipgloss, maakten haar ogen een beetje groter en voegden wat meer opvallende wimpers toe.

Het is jammer, want beide personages hadden een zeer passieve “losgeslagen” uitstraling die er niet echt meer is in de anime, wat de personages zelf een beetje wegneemt. Eerlijk gezegd zijn het meestal de kleinere dingen die manga-series hoe dan ook beter voor elkaar krijgen dan hun aanpassingen.

Het “schuurt” ook de randen

De Jujutsu Kaisen anime maakte een paar personages net iets meer “stereotypisch” mooi. Een andere verandering was dat de gewelddadige of gruwelijke momenten kijkers niet zo veel “whiplash” geven als lezers van de manga. Als er iets gebeurt van het ene mangapaneel naar het andere, en het is iets drastisch, dan zijn er veel manieren om de lezer die impact te laten ‘voelen’. Als een personage bijvoorbeeld in het ene paneel praat en dan in het volgende, is zijn hele hoofd weg, kan de manga ervoor zorgen dat die overgang buitengewoon snel aanvoelt.

De lezer heeft het gevoel dat hij iets heeft gemist of dat hij even de tijd moet nemen om te verwerken wat er net is gebeurd. DeJujutsu Kaisen-manga doet dit voor het grootste deel wonderbaarlijk, waardoor alle gruwelijke momenten van wanhoop nog veel harder toeslaan. En hoewel de anime-aanpassing over het algemeen A + is, hebben ze er een beetje last van dat die momenten niet zo hard worden geraakt, of het nu is omdat ze niet zoveel nadruk leggen op het schril contrast van een gewelddadig moment, het bloed zelf, of de toon veranderen.

Hoe Itadori eerst Sukuna’s vinger eet

Nu over naar het eigenlijke verhaal verandert. De eerste paar afleveringen van de Jujutsu Kaisen-aanpassing maakten veel microscopisch kleine veranderingen, waarbij elke nieuwe aflevering steeds dichter bij een 1-op-1 vertaling naar de manga kwam. Vooral de eerste aflevering had de meest flagrante verschillen. De meest voor de hand liggende verandering in één oogopslag is natuurlijk de manier waarop Itadori de eerste Sukuna-vinger consumeert, aangezien het bijna geheel anders is in de anime.

In de manga vermeldt Megumi dat Itadori vervloekte energie zou moeten bezitten om een ​​vloek te doden, dus Yuji eet onmiddellijk de Sukuna-vinger op zonder er veel over na te denken, wat Megumi verrast voordat hij zelfs maar kan verwerken wat er net is gebeurd. In de anime staat hij op het punt verpletterd te worden in de kaken van de vloek en moet hij de vinger opeten als een laatste wanhopige poging, terwijl Megumi hem in de gaten houdt terwijl deze langzaam in Yuji’s mond valt.

Nieuwe visuele flair voor vervloekte technieken

Het communiceren van de eigenschappen van iets “in werkelijkheid onnatuurlijk” is zoveel gemakkelijker met geluid, beweging en beeld dan met puur lijnenwerk. Het is duidelijk, maar mensen lijken mangaka niet de eer te geven die ze verdienen omdat ze erin geslaagd zijn om het gewicht, het gevoel of de kracht van bovennatuurlijke effecten te communiceren met slechts wat inkt en papier.

In Jujutsu Kaisen gebruikt mangaka Gege Akutani zware blanco inkt en vloeiende lijnen om de meeste vervloekte technieken weer te geven die deze verheerlijkte exorcisten gebruiken. Maar in de anime gebruiken ze veel dikkere lijnen om te laten zien dat deze krachten heel anders zijn dan al het andere in de natuurlijke wereld. Het is een slimme verandering van Mappa’s kant, aangezien het “zwarte inkt” -effect er niet zo opvallend uitziet in een anime als op een manga-pagina.

Minder referenties in het algemeen

Eerlijk gezegd zijn er veel kleine verwijzingen naar games, shows en andere media verspreid over Jujutsu Kaisen. Welnu, Mappa heeft veel van deze referenties bewaard, maar niet allemaal. Een van de grappigste gebeurt opnieuw in het eerste hoofdstuk/eerste aflevering. Daarin wordt Itadori voorgesteld als de bovennatuurlijk sterke jongen die hij is, en hij neemt het op tegen de atletiekcoach in een competitie met Yuji als prijs voor het team.

Onder het gefluister vermeldt de president van de Occult Club dat er een gerucht gaat dat Itadori een eerdere winnaar is van de iconische Ninja Warrior-serie. Het was een hilarische referentie en het gaf lezers een referentiepunt van hoe iedereen in het verhaal de natuurlijke vermogens van Itadori zag. Maar in de anime is deze verwijzing nergens te vinden.

Jogo’s dinerscène is langwerpig

We gaan van een komische verandering naar een dramatische. Laten we het hebben over de Special-Grade Cursed Spirits die halverwege het eerste seizoen van Jujutsu Kaisen verschijnen. Namelijk Jogo, Mahito, Hanami en Dagon. Al vroeg ontmoet Suguru Geto deze Cursed Spirits in een restaurant om hun plan te bespreken. Maar naarmate Jogo in de loop van het gesprek meer en meer geïrriteerd raakt, begint hij veel hitte te verdrijven.

Zodra het onderwerp van discussie voorbij is, besluit Jogo om iedereen in het restaurant af te slachten om te “laten zien” dat hij tegen Satoru Gojo kan vechten. In de manga gebeurt deze scène snel en is een gemakkelijk te begrijpen manier om te laten zien hoe absurd sterk Jogo is als een vloek. In de anime verlengen ze deze scène, waardoor het opzettelijk ongemakkelijk wordt om zelfs maar naar te kijken, wat de kijker eigenlijk beter laat zien dat deze vloeken geen waarde hechten aan mensenlevens.

Het gevecht tussen Sukuna en Megumi is overdreven

Nu, in termen van overdrijving, doet de anime Jujutsu Kaisen het behoorlijk. Meestal is het vrij subtiel of klein, maar in het geval van het gevecht tussen Megumi en een door Sukuna bezeten Itadori buiten het jeugdgevangeniscentrum, veranderden ze het al vroeg in een Super Saiyan-gevecht in plaats van een gevecht tussen Jujutsu-tovenaars .

In de manga lanceert Sukuna Megumi hoog in de lucht en schiet hem vervolgens naar beneden in het appartementencomplex. Maar in de anime slaat Sukuna hem zo hard dat hij van twee verschillende daken glijdt en vervolgens wordt geslagen door wat lijkt op vijf afzonderlijke betonnen muren. Het eindresultaat is hetzelfde, maar de anime impliceert dat Megumi een absurde duurzaamheid heeft, terwijl dat altijd Itadori’s ding is geweest. Om eerlijk te zijn, het is niet alsof de serie ooit “realistisch” was, maar dit was een beetje een sprong in geloofwaardigheid.

Junpei die opkomt tegen zijn pestkoppen is alleen voor anime

Junpei Yoshino is verreweg een van de interessantere personages in het eerste seizoen van Jujutsu Kaisen. Zijn kijk op het leven is uniek, zijn verhaal is tragisch en zijn dood heeft een grote impact op Itadori. Manga-fans wisten dat dit personage niet lang op deze wereld zou blijven, maar de anime deed zijn best om dat feit te verbergen of erover te liegen. Ze omvatten Junpei die in de intro met Yuji, Megumi en Kugisaki op de school hing, alsof hij wilde impliceren dat hij uiteindelijk een Jujutsu-tovenaar zou worden.

En ze gaven Junpei ook een extra scène waarin hij voor het eerst opkomt tegen zijn pestkoppen toen ze probeerden zijn clubkamer over te nemen. Het is klein, maar deze anime-only scène waarin Junpei voor zichzelf opkomt, gaf fans een beetje een idee van hoe dapper het kind eigenlijk was en het potentieel dat hij had. Maar helaas is Jujutsu Kaisen niet bepaald een vrolijk verhaal (iets dat vrij uniek is voor een shonen), en niet alle personages halen het einde.

Gevechten hebben extra bewegingen en flair

Laten we het nog even hebben over de gevechten in de anime-aanpassing. De gevechtsscènes zijn voor het grootste deel zo ongelooflijk goed samengesteld en geanimeerd. Wanneer mensen hand in hand vechten, lijkt het op vechtsporten, en wanneer ze hun vloektechnieken gebruiken, wordt het een stuk bovennatuurlijker.

De dynamische camera, de extra bewegingen, de extra flair, het zijn allemaal dingen die in de anime zijn toegevoegd en het werkt allemaal zo goed. Natuurlijk overdreef Mappa soms de schade die een personage aan een ander zou toebrengen in vergelijking met de manga (zoals wanneer Idatori de Curse Humans bevecht met Nanami in de slagkooien), maar eerlijk gezegd is het de moeite waard voor hoe ongelooflijk al deze gevechten er uiteindelijk uitzien .

De manga is “rauw” en de anime is “schoon”

Een ding dat ongelooflijk moeilijk te vertalen is van stilstaand beeld naar beweging, is de “ruwheid” van de kunststijl van de mangaka. Gege Akutami is een fantastische artiest, daar bestaat geen twijfel over, en een belangrijke reden daarvoor is dat hij absoluut uitblinkt in het gebruik van rommelige lijnen, vlekken of opzettelijk lelijke uitdrukkingen om zijn bedoelingen over te brengen. Bijvoorbeeld, in de scène waarin zowel Mahito als Sukuna spottend lachen om Itadori direct na een tragische dood, is het verschil tussen anime en manga duidelijk.

Dit contrast maakt dat moment zoveel sterker, en hoewel de anime het fatsoenlijk repliceert en zelfs kleur toevoegt, is het niet helemaal hetzelfde. Dat is natuurlijk maar één voorbeeld, maar er zijn overal voorbeelden van. De Jujutsu Kaisen -anime is mooi, meesterlijk gemaakt en schoon, maar die eigenschappen belemmeren het een beetje wanneer ze worden vergeleken met het lijnenwerk en de visuele taal van de mangakunst.