Hiçbir şekilde büyük ekrana dönmeden önce, Doc Ock’un neden Spider-Man’ın en popüler düşmanlarından biri olduğunu tam olarak keşfetmenin zamanı geldi.

Gerçekten de OCK, öncelikle karakterizasyonu ve Peter Parker’ın kendisine nasıl paralelleştiği için tüm Örümcek Adam’ın düşmanlarının en insanıdır. İlk görünüşünde Otto, kişilik açısından jenerik bir deli bilim adamından biraz daha fazlasıdır, kötü niyetli olma motivasyonu, ilk başta belirsiz ve kötü tanımlanmış-zenginlik veya dünya hakimiyeti kadar basit bir şey yerine, bunun yerine bir Güç ve kontrol için genel arzu. Onu dokunaçlarıyla kaynaştıran laboratuvar kazasından kurtulur, Ock, dünyanın en güçlü varlık haline geldiği, nihayet kontrol sahibi olduğu ve nihayet üstünlüğünü kanıtlayacağını manyak olarak sıraya koymaya başlar. Onu alay eden ve kıskanan akranları. Bu neredeyse en nüanslı tasvir değil, ama kesinlikle tanıdık bir tasvir.

Başından beri, Otto Octavius ​​ve Peter Parker arasında paralellikler çizmek kolaydır: her ikisi de akranları arasında dışlanmış olan ve aniden bir laboratuvar kazası ile insanüstü güçlü olan parlak bilim dahileri. Hem Peter hem de Otto hemen yeni güçlerinin başlarına gitmesine izin verirken, Otto gücünü sorumlu bir şekilde kullanmayı asla öğrenmez. Doktor ahtapot, Örümcek Adam’ın egosunun onu sürmesine izin vermeye devam etmesi durumunda olabilir-kibirli ve yanlış, kontrol için patolojik bir ihtiyaç ve başkalarına üstünlüğünü kanıtlama takıntısı ile. Başka bir deyişle, şefkati ve alçakgönüllülüğü olmadan Peter Parker’ın tüm en kötü özelliklerini somutlaştırır. Narsisistik övünme ve sahte yüzyıl cephesi bile Spider-Man’ın Wisecracking şov kişisinin bir yolsuzluğu olarak görülebilir.

Ancak Doktor Ahtapot tipik bir kötü dahi olarak başlamış olsa da, sonsuza dek bu şekilde kalmadı. Daha sonra Roger Stern, Tom DeFalco, Zeb Wells ve Dan Slott gibi yazarlar Otto’yu daha sempatik bir figür haline getirdi, arka planını çıkardı ve kötü işlerinin arkasındaki nedenleri keşfediyorlar. Son yıllarda OCK, travmatik bir geçmişe sahip işkence edilen bir dahiye güçlendirilmiş bir megalomanyaktan, umutsuzca kaotik varlığında bir düzen duygusu yaratmaya çalıştı. Köken hikayesine eklemeler, Otto’nun küfürlü bir baba ve zorlayıcı anne ile sosyal bir dışlanmış olarak büyüdüğünü, nihayet başkalarından saygı duyma ve kendi hayatı üzerinde kontrol etme aracı olarak yeniden bağlamsallaştırdığını ortaya koydu – Suç beyni oraya varmak. Geçtiğimiz on yılda, bazı yazarlar Otto’nun üstün Örümcek Adam olarak kurtuluş bulma fikrini bile oynadılar ve başkalarını kontrol etmek yerine koruma emrini kullanarak. Ancak daha büyük iyilik için çaba gösterme girişimlerine rağmen, Doc Ock’un egosu onu her zaman zulüm yoluna götürür.

Çizgi romanların dışında, Doctor Octopus’un en popüler uyarlamaları da daha sempatik tarafını vurgulayarak büyük bir başarı elde etti. Hem Alfred Molina’nın Otto’su Örümcek Adam 2 hem de William Salyers’ın Marvel’s Spider-Man video oyunu, Octavius’u Peter Parker’a nazik ve idealist bir akıl hocası olarak sunuyor. Bir zamanlar iyi bir adamın trajik çöküşü olarak Villainy sunulur. Molina’nın performansı Otto’nun kederli insanlığı, soğuk kalpli acımasızlık ve kötü şık karizmayı mükemmel bir şekilde kapsamakla birlikte, senaryo bu farklı unsurları birbirine bağlamak için mücadele eder. Sam Raimi’nin Doc Ock’u ele geçirmesi, komik muadilinin düzen takıntılı megalomanasından yoksundur, bunun yerine kötü işlerini onu delirtti. Bu nedenle, Sempatik Otto Octavius ​​ve büyüleyici tehditkar Doktor Octopus, OCK’nın kişiliğinin iki yarısını birleştirmek için sağlam bir güdü olmadan tamamen farklı karakterler gibi hissediyor.

Ancak, William Salyers’ın Insomniac Games’in Örümcek Adamını ele geçirmesindeki Otto bu soruna sahip değil. OCK’nin bu yinelemesi, sadece kariyerini mahveden ve yol boyunca sayısız suçu kapsayan eski arkadaş olan Norman Osborn’a karşı intikam alma susuzluğu ile yönlendirilir. Salyers’ın Otto, komik muadilinin intikamcı kızgınlığını oynuyor ve karakterin kontrol için özlemini intikam ihtiyacına dönüştürüyor. OCK görünüşte bir adalet duygusu ile motive edilir, Norman’ı günahları için cezalandırır – ancak Otto’nun intikam planı kitle imhasına neden olmayı ve sayısız masum öldürmeyi içerdiğinden, Peter’ın eski akıl hocasını durdurmaktan başka seçeneği yoktur.

Salyers’ın Doktor Ahtapotunu tasvir etmesi, diğer versiyonların daha tiyatro yeteneklerinden yoksun olsa da, bunu saf tehdit ve nüansla telafi ediyor. Diğer tüm versiyonlardan daha fazla, bu OCK, son çizgilerinden biri tarafından vurgulandığı gibi Örümcek Adam’ın gerçek bir karanlık yansımasıdır: “Bizim gibi erkeklerin yeteneklerimizi başkalarının hizmetinde kullanma görevi, sorumluluğu vardır. Takdir etmeseler bile. Anladılar ya da anlamasalar da, altımızdaki kişiler için en iyisini yapmalıyız. ” Tüm güç ve sorumluluk, ancak narsisistik bir kontrol ihtiyacı ile lekelenmiştir.

Örümcek Adam’ın düşmanlarının çoğu sadece renkli kostümlere sahip yaygın suçlular olsa da, Doktor Ahtapot gerçek bir kötü beyni olarak öne çıkıyor, kurnaz ve Spider-Man’ın Rogues’in galerisinin fiili lideri olarak kendini güçlendirme hırsı. Sinister Six’in geleneksel lideri olarak, Peter’ın düşmanları güçlerini birleştirdiğinde Otto neredeyse her zaman sorumludur. Yeşil Goblin Spidey’in en kişisel düşmanı olabilir, ancak Doc Ock onun en büyük engel, onun kötü folyosu ve Peter’ın onu gerçek bir kahraman yapan umut ve merhamet olmadan ne olabileceğinin somutlaşmışıdır. Bu nedenlerden ve daha fazlası için, Doktor Ahtapot gerçekten üstün bir süpervilla.